Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1931, Side 52

Eimreiðin - 01.07.1931, Side 52
252 DRAUMUR eimreiðin Ég er á gangi eftir þjóðvegi í för með tveim fullorðnum konum — ég sé ekki í draumnum hverjar það eru. Veginn sé ég aftur á móti mjög greinilega. Hann liggur meðfram firðinum fyrir utan smábæinn í Danmörku. Þetta er í rökkr- inu, og ég hef það á meðvitundinni, að búið sé að kveikja á vitanum úti á oddanum, en ég sé ekki það, sem er á hlið við mig, renni aðeins grun í það í hálfbirtu draumsins. Engið öðru megin við mig er alt þakið hvítum varablómum, en undirgróðurinn er þétt, lágvaxið gras. En til hinnar handar gjálpar vatnið undur þýtt og róleaa við fjörusteinana. Föl, silfurlit birta leikur um himininn úti við sjóndeildarhringinn, á vatninu og neðan skýjanna. Eg á von á einhverju — á einhverju, sem ég veit ekki hvað er. En ég er sæl, innilega sæl og kyrlát — eins og loftið, sem ég anda að mér, sé hamingjan sjálf. Svo mætum við einhverjum. Báðar konurnar halda áfram með öðru fólki eftir veginum — og hverfa út úr draumnum. Annar þeirra, sem við mættum, hefur staðnæmst fyrir aftan mig. Og ég stend einnig kyr. Ég veit ekki í draumnum hver hann er — enginn ákveðinn, sem ég hef nokkurn tíma þekt — en einhver, sem ég hef átt von á. Hann leggur hendurnar um háls mér aftan frá og sveigir mig að sér, unz ég sný andlitinu upp, svo að ég get séð framan í hann. — En ég man, að ég sá aldrei andlit hans — ég held, að hann hafi horfið í sama vetfangi. En ég man alt af, hve ákaflega ljóst mér var, að ég væri til. Að líkindum hafði ég aldrei áður verið mér þess með- vitandi, að ég væri sérstök vera, aðgreind frá heiminum um- hverfis mig og frá öðrum mönnutn. Meðvitundin um þetta var svo skyndileg og voldug, að ég hrökk upp. Ég var barn, þegar mig dreymdi þenna draum. Ég var barn eftir það — lengi eftir það. Og þó — hve mikið af ástarinnar takmarkalausu veröld, af öllu því sem ávalt er nýtt hvert sinn er það skeður og hverjum sem lifir það í fyrsta sinn, hve mikið af öllu þessu vitraðist mér í þessum draumi? En þá var ég barn. Það var annar draumur, sem á þeim árum hafði miklu sterkari áhrif á mig.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.