Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1931, Page 52

Eimreiðin - 01.07.1931, Page 52
252 DRAUMUR eimreiðin Ég er á gangi eftir þjóðvegi í för með tveim fullorðnum konum — ég sé ekki í draumnum hverjar það eru. Veginn sé ég aftur á móti mjög greinilega. Hann liggur meðfram firðinum fyrir utan smábæinn í Danmörku. Þetta er í rökkr- inu, og ég hef það á meðvitundinni, að búið sé að kveikja á vitanum úti á oddanum, en ég sé ekki það, sem er á hlið við mig, renni aðeins grun í það í hálfbirtu draumsins. Engið öðru megin við mig er alt þakið hvítum varablómum, en undirgróðurinn er þétt, lágvaxið gras. En til hinnar handar gjálpar vatnið undur þýtt og róleaa við fjörusteinana. Föl, silfurlit birta leikur um himininn úti við sjóndeildarhringinn, á vatninu og neðan skýjanna. Eg á von á einhverju — á einhverju, sem ég veit ekki hvað er. En ég er sæl, innilega sæl og kyrlát — eins og loftið, sem ég anda að mér, sé hamingjan sjálf. Svo mætum við einhverjum. Báðar konurnar halda áfram með öðru fólki eftir veginum — og hverfa út úr draumnum. Annar þeirra, sem við mættum, hefur staðnæmst fyrir aftan mig. Og ég stend einnig kyr. Ég veit ekki í draumnum hver hann er — enginn ákveðinn, sem ég hef nokkurn tíma þekt — en einhver, sem ég hef átt von á. Hann leggur hendurnar um háls mér aftan frá og sveigir mig að sér, unz ég sný andlitinu upp, svo að ég get séð framan í hann. — En ég man, að ég sá aldrei andlit hans — ég held, að hann hafi horfið í sama vetfangi. En ég man alt af, hve ákaflega ljóst mér var, að ég væri til. Að líkindum hafði ég aldrei áður verið mér þess með- vitandi, að ég væri sérstök vera, aðgreind frá heiminum um- hverfis mig og frá öðrum mönnutn. Meðvitundin um þetta var svo skyndileg og voldug, að ég hrökk upp. Ég var barn, þegar mig dreymdi þenna draum. Ég var barn eftir það — lengi eftir það. Og þó — hve mikið af ástarinnar takmarkalausu veröld, af öllu því sem ávalt er nýtt hvert sinn er það skeður og hverjum sem lifir það í fyrsta sinn, hve mikið af öllu þessu vitraðist mér í þessum draumi? En þá var ég barn. Það var annar draumur, sem á þeim árum hafði miklu sterkari áhrif á mig.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.