Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1931, Blaðsíða 110

Eimreiðin - 01.07.1931, Blaðsíða 110
310 RITSJÁ EIMREIÐIN sem skyldi. Sum atriÖi eru nefnd á fleiri en einum stað, og kemur Þa fyrir, að rétt er á öðrum slaðnum, en rangt á hinum. vEins og ég gat um f upphafi þessa máls, tel ég hina síðari kafla rits* ins taka tveimur fyrstu köflunum langt fram. Sumir þeirra að minsta kosti eru líka að miklu leyti beinlínis teknir upp úr bókum þeim, sew getið er um í ritinu neðanmáls. Það hefði verið æskilegt, að höfundur- inn hefði getað fylgt þeirri reglu einnig í hinum köflunum, og mundi þá betur hafa farið. Hér er ekki tækifæri til þess að rekja efnið neitt að ráði, en ég Set þó ekki stilt mig um að drepa lauslega á eitt atriði, sem mér þyli,r einna athyglisverðast. Það er skoðun sú, sem nú virðist munu ryðja ser til rúms, um uppruna hinnar feykilegu orku, sem sól vor og biljómr annara sólna í geimnum senda frá sér í líki ljós- og hitageisla og ann' ara enn þá orkuþrungnari geisla. Það hefur löngum verið ráðgáta, hvaðan öll sú orka stafaði, sem sólirnar hafa sent frá sér um biljon>r ára og eiga, að því er virðist, eftir að senda frá sér um biljónir ara enn þá. Það hefur til skamms tíma verið grundvallarsetning í efnafræðinni, a^ efnismagnið í heiminuin væri óbreytilegt þrátt fyrir allar hinar margv>s' legu efnaummyndanir, sem þektar eru. Á hinu leitinu hefur verið til' svarandi setning um orkumagnið. En nú virðist hvorug setningin út af fyrir sig, heldur verður að slá þeim saman í eitt allsherjarlögmál> sem hljóðar þannig, að efnis- og orkumagnið samanlagt sé óbreytileS*> og að eitt gramm af efni, hvert svo sem það er, jafngildi 9 X orkueiningum (erg). Það er nú talinn einasti möguleikinn til þess a^ skýra orkuúfgeislun sólnanna, að efnið getí breyzt í orku(geislun). má því segja, að efnið sé ekki annað en samanþjöppuð orka, og l11111 er þar fyrirliggjandi í svo ríkum mæli, að sólirnar, sem að vísu erU geysilega efnismiklar, geta lifað góðu lífi um biljónir ára. Hitt er vitan- Iega afleiðing af þessari skoðun, að sól vor hlýtur að lokum að kólna svo, að hún megnar ekki að skapa skilyrði fyrir neinu lífi á jörðunnn Svo efnismikil er þó sólin, að hún hefði ráð á því að eyða í útgeislun 250 miljónum tonna efnis á hverri mínútu í nærri 15 biljónir ára. E° sennilega verður hún orðin jarðarbúum gagnslítil Iöngu fyrir þann tíma- Mörgum dettur sjálfsagt í hug í sambandi við þetta, hvort hið gaSn' stæða muni ekki geta átt sér stað, að orkan breytist í efni. Þess erU ekki dæmi, svo menn viti, en auðvitað er það engin sönnun þess, að slíkt hafi ekki eða geti ekki átt sér stað. Hver veit nema ný „sköpun fari fram, þegar sá tími kemur, að meiri hlutinn af efnismagni sólnanna hefur ummyndast í geislun, sem leikur lausbeizluð í geimnum, og hver ved nema þetta gerist einhverstaðar nú, þó að vísindin kunni þar ekki skil a- Ég læt þetta nægja sem sýnishorn af hinu margvíslega og fróðlega efni ritsins. Að vísu mun það vera eitt af því, sem mesfur byltinS3' bragur er á, en Iíkt má segja, að skoðanir manna hafi breyzt á ýinsun' sviðum nátlúruvísindanna hin síðari árin.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.