Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Side 53

Eimreiðin - 01.10.1937, Side 53
EIMREIÐIX MARÍA LEGST A SÆNG 397 stað, að loftið gejTndi hljóð, svipað því sem platan í grammó- fóninum geymir tón eða orðræðu frá ári til árs og ef til vill frá ómuna tíð til eilífðar«. ^Hvernig hefurðu komist að þessari niðurstöðu, fávís kona?« ):>Ég las um þessa getgátu nýlega í bók, eða riti, einn dag- lnn. sem ég lá í bælinu. Þá er ég stundum að hugsa urn dörn, njTfædd, eða þá ófædd. Og þá heyri ég oft barnsgrát, þetta krimt, sem barnið ber fyrir sig, þegar það kvartar eða fagnar yfir því að vera komið inn í veröldina«. ^Já, kálfarnir snörla og krakkarnir krimta, lömbin súpa Éveljur, folöldin fnæsa«. Nú frísaði liesturinn, eins og hann vildi taka þátt í sam- l£dinu. þau þögðu urn stund. ^Neik sagði svo Eyjólfur upp úr eins manns hljóði. »Áin, þveráin, sem seytlar milli okkar Björgólfs, liefur ekki svo hátt, að til liennar heyrist liingað. Nöldrið í henni berst ekki lengra en til okkar nágrannanna. Ekki er nú svo mikið nm fyrir henni, að hún geti verið leiðarvisir í þetta sinn. 1 etta er ambátt, en enginn skörungur, þegar á reynir, dá- lílið snakill, þegar í liana hlej'pur, annars hræfuglafóstra, sem sPytir mórauðu. Nú liggur hún niðri eins og taugaveikluð kona«. Björg ræskti sig. »Þú átt við, eins og aílóga ljósmóðir, þú ad auðvitað við það. Það er hughrej'sting og viðurkenning, eöa hitt þó heldur. Ég hef þó setið yfir þinni konu«. Éyjólfur hikstaði, viljandi. »Það er nú gott og blessað að 1 þig fjúki, kona góð. Reiðin liughreystir, og í þessu mollu- Invrkri er þörf á því. Og ef þú situr stælt í söðlinum, þá er það betra fyrir liestinn. Mér er sama, þó að þér mislíki við Ini§> ef ferðin gengur vel. Og ekki muntu verða skjálfhent í aott. þag fiefur mfn kona sagt mér, að þínar hendur séu kæði mjúkar og þó ekki fálmandi. Og ekki liefði ég ómakað m‘g i þetta sinn, ef ég hefði vantreyst þér. En hitt er satt, eg get borið þína reiði, ef því er að skifla, og er svo út- talað unr það mál«. Hann greip annari liendi um reiðann og bíistraði. Og Éesturinn hvatti sporið enn rneira en áður.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.