Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Blaðsíða 48

Eimreiðin - 01.10.1937, Blaðsíða 48
392 MARÍA LEGST Á SÆNG • eimreiðin »Það lield ég að hann liali nasasjón af henni; það bj'st ég við. Hann gaf mér heldur óhýrt auga nýlega við kirkju, sýndist mér.« »Já«, svaraði María. »Það er nú svo, að ilt augnaráð er í rauninni eitrað eins og líka hýrt augnaráð er til blessunar, og mikil þörf á því, þegar dimt er uppi yfir. En veiztu það, Björgólfur, að þinn svipur hefur þyngst og þitt yfirbragð ljótkað síðan óvildin kviknaði milli ykkar nágrannanna? Og sérstaklega hefur einskonar skuggi færst á andlit þitt, síðan þú kærðir Eyjólf. Það er ilt að fóstra haturs-orm í hjartanu og þeim verst, sem ber hann, elur hann. Það er hræðilegt að hafa þann eitursnák innanbrjósts«. Björgólfur gekk að spegli, sem var á baðstofuþili og leit í liann. »Ójá! maður er svona hálfgrár í frarnan, en ekki dökk- ur eða svoleiðis, ekki svartur á svipinn«. María hagræddi eldinum. »Er ekki hægt að afturkalla kæru?« Hún sagði þetta í hálf-vandræðalegum rómi — og' kastaði spurningunni um öxl sér. »Jú, það er auðvelt«, svaraði Björgólfur. »En maðurinn er sekur; hann stal valsungunum úr mínu landi. Hann er þjóf- ur og ræningi. Og hann hefur svo að segja veitt ánni yíb' mig og þig og á að hitta sjálfan sig fyrir«. »Valurinn er ykkar beggja, stundum er hreiðrið hans megin, stundum þín megin. Þú hefur aldrei notað þér egg’ eða unga, þegar þín megin var hreiðrið. Þessi ákæra er vondur hé-gómi«. María var í uppnámi og gekk að rúim sínu, tók ofan af undirsænginni og bjó um. Húsbóndinn litaðist um. »Er komið að háttatíma, María, — á þessum tíma dags?«. »Þinn háttatími er, þegar þér þóknast, minn þegar kalfió kemur. Og nú er það komið. Það er líka hægt að flýta fyrb' því kalli«. »Ég — ég bjóst ekki við þessu, ekki fyrr en um eða eftfi' áramót«. »Það skiftir engu máli við hverju þú hefur húist. En þaÓ kann að.skifta máli, að ég varð að gegna útiverkununi i gær og dag og svo geðrótið. En tölum nú ekki um sakirnar meira, nóg er komið af svo góðu og meira en nóg . . .« Baðstofuhurðin marraði á hjörunum og laukst upp. Hjónin
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.