Eimreiðin - 01.07.1940, Síða 35

eimiieiðin
DRAUMAR
235
farið frá Kaupmannahöfn þann dag, sem draummaðurinn til-
nefndi, en hefðu þó ætlað það um tíma. Var því draumurinn
því likastur, að honum hefði verið hvíslað að mér af einhverj-
um, sem um það vissi.
Annan draum um sama mál — og reyndar fleiri — dreymdi
mig seinna sama sumar og meðan á samningunum um það
stóð. Ég þóttist vera við messu á Nesi í Aðaldal og vita, að gestur
myndi koma þangað eftir messuna með fréttir af lokum sam-
bandsmálsins á alþingi. Að lokinni inessu sást til ríðandi
manns, er kom með hraða úr suðvestri, og safnaðist messu-
fólkið saman á hól nálægt kirkjustaðnum, til að talca við
fréttinni, sem von var á. Gesturinn kom og sagði, að nú væri
sambandsmálið afgreitt á þingi og hefði „munað“ tveim at-
kvæðum. Þegar ég vaknaði réði ég drauminn svo, að málið
myndi verða afgreitt með 2ja atkvæða meiri hluta. En eins
og menn vita nú, „munaði“ tveim atkvæðum frá því, að allir
yrðu með. — Um „hugskeyti" frá lifandi manni gat þarna
ólíklega verið að ræða. En hugsanlegt er þó, að einhver eða
einhverjir af þingmönnum hafi verið svo nærfærnir að giska
á þetta og giska rétt, á þeim tíma, sem draumurinn varð. En
það minnir mig þó að væri nokkru áður en sambandsnefndin
komst að endanlegri niðurstöðu.
Fyrstu draumar mínir, sem ég man, voru um móður mina.
Hún lézt þegar ég var á 7. ári, og ég sá hana afmyndaða i
dauðateygjum. Af því hefur það ef til vill stafað, að mig
úreymdi hana nótt eftir nótt „afturgengna“ og var ákaflega
hræddur við hana. En eftir nokkrar nætur skifti um þannig,
að mér þótti hún koma til min úti við, og mundi ég þá ekki
eftir því, sem undan var gengið og leið strax mjög vel. Hún
tók í hönd mína og leiddi mig á viðavang, unz við komum
að litlu húsi, sem mér þótti vera „laufskáli". Inn i þetta hús
leiddi móðir mín mig. Það var aðeins eitt herbergi og í þvi
eitt uppbúið rúm með drifhvitum sængurklæðum. Móðir mín
iagði mig í rúmið og lagðist síðan sjálf í það fyrir framan
mig. Og þarna fékk ég fyrstu kynni meðvitundar minnar af
þeirri „mystisku“ reynslu, sem nefnd er algleymisunaður. —
Með þessum draumi lauk öllum æskudraumum mínum um
móður mína. En tvisvar hefur mig dreymt hana, svo ég muni, á