Eimreiðin - 01.07.1940, Blaðsíða 37

eimreiðin
DRAUMAR
237
reyna að fá mér atvinnu einhversstaðar á Austurlandi, lengri
eða skemmri tima. Sjóferðin frá Seyðisfirði til Vopnafjarðar
gekk vel. Maður var með skipinu, sem Gísli hét, frá Lokin-
hömrum í ísafjarðarsýsiu. Hann ætlaði til Húsavíkur i Þing-
eyjarsýslu og sækja þangað dóttur, sem þar var nýlega orðin
ekkja. Hafði búist við, að auðveldara yrði — vegna hafíss —
að komast þangað sunnan lands og austan en vestan lands
og norðan. Hann mun hafa haft veður af því, að ég væri úr
Þingeyjarsýslu og hafði nokkurt spjall við mig á leiðinni til
Vopnafjarðar. Þegar þangað kom, kom bátur úr landi og með
þau tíðindi, að ófært væri talið vegna hafíss fyrir Langanes
— eins og í draunmum. Og nú gerðist það einkennilega fyrir-
brigði, að Gísli frá Lokinhömrum tók það ráð, sem ég þóttist
taka í draumnum, fór í land við Vopnafjörð og landveg þaðan
til Húsavíkur. Minnir þetta mig á það, sem sálufélag er nefnt
í gömlum þjóðsögum. Ég sat hinsvegar kyr í skipinu, eins og
ég hafði ætlað, enda ætlaði skipstjóri að gera tilraun til að
komast fyrir nesið, sem líka tókst. Ég lagði mig til svefns
stuttu eftir að skipið fór af Vopnafirði og vaknaði næsta
niorgun í sólskini og sunnanvindi alllangt vestan við Langa-
nes og komst alla leið heim til mín sama dag. Var þá faðir
minn ásamt fleirum að slæða upp dauða höfrunga í botni
Skjálfandaflóa, er þangað höfðu hrakið undan hafís og hafnað
í stórhríðarbyl, í 5. sumarvikunni, svo snörpum og frosthörð-
Um, að vötn, sem áður voru auð, höfðu orðið hestheld í bili.
Austanlands var á meðan þur, kaldur norðanstormur.
Það er margra manna mál, að þá dreymi fyrir veðrum, og
svo er alloft um sjálfan mig. Er líklegt, að Ioftsáhrif eigi meiri
°g minni þátt í því, og erfðir nokkurn, ef til vill. Það mun vera
títt uni menn, sem Jifað hafa við kvikfjárrækt kynslóð eftir
kynslóð, að þá dreymi hey eða búfé undan illviðrum sumar
°g vetur. Er hugsanlegt, að áhyggjur um heyverkun á sumrin
°g fjárgæzlu í vetrarharðindum geti lagst i kyn og haft áhrif
a drauma, í sambandi við loftsáhrif. — Einu sinni i vetur
(1939—’40) dreymdi mig hvíta sauðfjárbreiðu, er kom úr norðri,
°g bjóst ég við hríð, er ég vaknaði að morgni. En þá var þó
bjartviðri, og kl. 10 sama dag gerði veðurstofan í Reykjavík
i'að fyrir bjartviðri næsta sólarhring, um alt Norður- og Aust-