Eimreiðin - 01.07.1940, Síða 87

eimreiðin
ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL
287
heyrnarlausir geta að jafnaði,
með snertingunni einni sam-
an, greint einn frá öðrum, þvi
að engir tveir menn hafa sömu
sveifluhreyfingu fremur en
sama fingurfar. Alt vort líf er
sveifluhreyfing, og líkami vor
heldur áfram að titra, unz
dauðinn lokar augum vorum
og leysir upp tímanlega veru
vora við brjóst móður Jarðar.
Rafurmagn er sveifluhreyfing,
öll tónlist einnig. Því er ekki
að undra þó að lög og ljóð fái
sefað og mýkt særð hjörtu vor
og kyrt æsta hugi vora, þegar
þau titra í samræmi við vora
eigin sveifluhæð.
Máttur tónlistar yfir geð-
Veikum mönnum er eitt dæmi
þess, hvernig nota má sveiflur
til að koma í samt lag sveifl-
um sálar og líkama, sem hafa
°rðið l'yrir truflunum og þar
af leiðandi valdið röskun á
sálarlífi manna.
Litir hafa sveiflur, en það
shýrir aftur hversvegna einum
falla þessir litir vel í geð, en
öðrum hinir. Svo eru aftur
aÖrir litir, sem hafa slæm á-
hrif á suma menn eða verka
óþægilega. Þetta kemur til af
þ’ví. að sveiflur þessara manna
rekast á við sveiflur litanna.
Lað hefur lengi verið kunn-
ugt, að hægt er að blanda tón-
um og Jitum þannig, að stór-
kostlega auki á unað þann,
sem tónlistin getur haft á
þreytta hugi. Sjúkdómar, sem
eru sama og van-líðan, eru
ekkert annað en sveifluósam-
ræmi eða sveiflutruflun likam-
ans, alveg eins og geðsjúk-
dómar eru samræmisskortur í
lífsveiflum hugans. Meira að
segja hefur hver staður sinar
sveiflur, og þessvegna líður
sumum vel á þessum staðnum,
en öðrum ekki. Sá, sem lifir í
umhverfi og starfar við skil-
yrði í samræmi við lífsveiflur
sjálfs hans, má eiga góða líðan
vísa. En að lifa í ógeðfeldu
umhverfi og við truflandi skil-
yrði er vísasta leiðin til van-
sælu. Allar sveiflur, óskyldar
vorum eigin, hafa lamandi á-
hrif á lífsafl vort og valda oss
kvalar, draga með öðrum orð-
um úr segulafli sjálfra vor.
Hér er þá komið að enn ein-
um sannindum, sem eru þau,
að jörðin sjálf og alt, sem á
henni lifir og hrærist, er hlaðið
einskonar segulafli. Nú vita
það allir menn, að sjálf jörð-
in hefur sína segulpóla, sem
segulnálin vísar á, annan á
norðurhveli og hinn á suður-
hveli, auk hinna landfræðilegu
póla, sem nefndir eru norður-
póll og suðurpóll. Einnig vit-
um vér, að sumir hlutar jarð-
arinnar eru segulmagnaðri en