Eimreiðin - 01.10.1945, Qupperneq 81

EIMREIÐIN
ELLIHEIMILIÐ
305
kannske eittlivað af hyskinu lians líka. Ekki nema jiað þó. Ég
8egi nei og aftur nei. Fyrr læt ég flá mig lifandi.
TÓMAS: Já, Snorrasen miim. Það er að vísu í fyrsta sinn, sem
ég lieyri Jiig sjálfan segja frá þessu. En Sölvi gamli liefur ekki
farið dult með þetta afreksverk sitt. 1 hvert sinn sem liann fær
8volítið í kollinn, stærir liann sig af þessu. Það er ekki óh'klegt,
að liann minnist á það einlivern tíma þarna á elliheimilinu og
hvílíkur guðsmaður þú sért — eða öllu heldur hafir verið — að
launa þannig illt með góðu. Annars er það mín skoðun, að
hreppsnefndin láti hann verða alfyrsta manninn á lieimilið —
rétt til þess að storka okkur hjónunum.
SNORRASEN (vondur): Fari það bölvað allt saman. Það
.tná auðvitað búast við hverju sem er, síðan þessi holsafífl fengu
yfirráðin í nefndinni.
ANNA: Á ég að nefna fleiri, pabbi?
SNORRASEN: Æ, nei------------. Ég held, að það sé komið meira
en nóg. Fjandinn liafi öll eRiheimili og góðverk yfirleitt! Ætli
bað sé ekki bezt að deyja eins og maður hefur lifað. Ég lield jiað.
TÓMAS (í ræðutón): Þitt. líf hefur aRtaf verið fyrirmynd,
Snorrasen. Án þín væri jiessi bær sami kotbærinn og liann var
fyrir 50 árum. Þú hefur verið liinn mikli athafnamaður, sem
r,itt hefur nýjar brautir á sviði framleiðsluiinar. Þú hefur verið
stoð og stytta þessa sýslufélags og Jiessa bæjar öR þau 55 ár,
sem þú hefur Rfað og starfað liér. Ég lief einhvern tíma fyrir
skömmu reiknað lít, að þú og þín verzlun liafi til þessa tíma
horgað livorki meira né minna en tvær, segi og skrifa tvær mil jónir
króna í þessa botnlausu liít liér, sem Jicirra kaRa lireppssjóðinn —.
SNORRASEN: Já, þeir liafa aRtaf verið bölvaðir við mig I
Hiðurjöfnunarnefndinni, og mundu þó liafa verið enn verri, ef
v,ð hefðum ekki aRt til þessa átt meiri hlutann í henni.
TÓMAS: Og sannarlega finnst mér, að þú sért með Jiessu
húinn að leggja þinn skerf til bæjarins hér og vel það.
SNORRASEN: Það má vel segja, að svo sé, Tómas.
TÓMAS: Já, og svo get ég bætt því við, sem ég lileraði um
'h'ginn hjá einum úr niðurjöfnunarnefndinni, að Jieir ætluðu
;*ð nota það, sem þeir köRuðu „síðasta tækifærið“ til þess, eins
þeir sögðu, „að jafna um gúlann“ á þér, Snorrasen, bolsarnir
1 henni, af }>ví þeir hafa nú meiri lilutann, og liækka útsvarið á
20