Eimreiðin - 01.07.1947, Page 26

B YLTIN GAMAÐUR
178
EIMREIÐIN
Um leið og Jörundur sagði þetta, benti hann með hrífunni
á dálítið kot framundan okkur. Það var Sauðabú- Jörundur hló
og klóraði sér um leið vinstra megin undir kaskeitinu. Svo hallaði
hann því niður aftur, sýnu meir en fyrr. Þegar Jörundur hló,
hló allt andlitið. Ótal hrukkur komu fyrir neðan augun og 1
munnvikin. Hann var gráeygur, og það var eins og augun flytu,
þegar hann hló.
— Vélstjórinn dansaði eittlivað við Leu, en ég var svo salig,
maður, að ég nennti svei mér varla að fá mér snúning. Þarna
voru sjómenn, allavega búnir. Ég man eftir einum, sem var a
hásetafötum og með liárautt alskegg. Sá var skrýtinn. Ég hló frani-
an í hann. Hann hló aftur til mín, og við skáluðum. Ég var að
verða blindfullur, en það sást ekkert á Leu. Allt í einu keirnií
svartskeggjaður, langur sláni og vill dansa við Leu. Lea vildi
ekki dansa. Hún hellti í glasið sitt og saup á því, en leit ekki
á sjómanninn. Hann tók í öxlina á henni. Lea leit upp. Ég sa,
maður, að það var eitthvað að ske. Ég var auðvitað fullur, og
svo tók ég glasið af Leu og skvetti úr því framan í hann. Þu
hefðir átt að sjá andlitið! Hann deplaði fyrst augunum ofurlítið,
svo greip hann hér um bil fulla flösku, sem var á næsta borði og
ætlaði að henda henni í hausinn á mér.
Jörundur lék tilburði mannsins og liló hátt og innilega. Þegaí
hann hló sem mest, sást, að stórt skarð var í efri gómnum, hægra'
megin.
. — Hann hitti ekki, en flaskan straukst við öxlina á mér °g
fór í mél á borðsröndinni. læa æpti og stóð í ofboði upp, e°
þá fór borðræksnið um koll með voðalegum glumrugangi.
Jörundur hló.
— Ég veit ekki, hvernig á því stóð, að eftir andartak var aHl
logandi í slagsmálum. Sá rauðskeggjaði barði slánann fyrst. Aon"
ars vissi ég lielzt ekkert, hvað fram fór, en Lea og vélstjórií*11
komu mér út. Svo fórum við í einhverju farartæki til Fleetwood
og svo um borð. Ég man ekkert hvort ég kvaddi Leu, en ég held
að það hafi ekkert séð á henni.----------Ég vil alltaf helzt vera
á sjónum. Heyskapur er það leiðinlegasta, sem nokkur maðn1
getur átt við. Það á að leggja svoleiðis niður. Ég skal segja
þér að--------------.