Eimreiðin - 01.07.1947, Qupperneq 74

226
TÖFRAR
EIMREIÐIN
Prestarnir lögðu til, að lögð
væri fyrir Arabann einliver sú
þraut, sem algerlega ómögulegt
væri að inna af hendi. Þetta
var á þeim tíma árs, er snjóinn
var að taka upp á Djebel Aissa
fjöllunum, og var fljótið Oued
Dzira því í óðum vexti. Labriff
kapteinn lagði þá fyrir töfra-
manninn að láta fljótið hætta
að renna, kveikja upp eld í
miðjum fljótsfarveginum og
sjóða við hann máltíð handa
þeim félögum!
„Er þetta allt og sumt?“
spurði Arabinn og virtist undr-
andi. „Ég var orðinn hræddur
um, að þið mynduð leggja fvrir
mig einhverja erfiða þraut!“
Að svo mæltu tók hann upp
smástein og tautaði yfir honum
einhverskonar bæn eða sær-
ingar. Þvínæst kastaði hann
steininum út í miðja ána. Um
leið og hann kom niður, tók
fljótið að skipta sér í tvo brim-
garða. Áin var hætt að renna!
Arabinn klifraði nú niður
fljótsbakkann ofan í árfarveg-
inn, kveikti upp eld og sauð
við hann máltíð, couscous og
akurhænur, og virtist taka bæði
eldsneytið og matföngin úr
tómu loftinu.
Til þess að ganga úr skugga
um raunveruleika þessa at-
burðar, neyddu steini lostnir
liðsforingjarnir ofan í sig mat-
inn. En prestarnir voru of önn-
um kafnir á hnjánum, til þess
að hafa rænu á að borða.
Þegar máltíðinni var lokið,
skipaði töframaðurinn ánni að
renna aftur í farveg sinn. Brim-
garðarnir féllu saman á ný, og
fljótið hélt áfram rás sinni sem
áður.
„Þetta var mjög einfalt“,
sagði Arabinn kyrrlátlega. „Þið
ættuð að sjá hvað sumir okkar
reglulegu töframanna geta gert.
Ég er varla meira en algengur
særingamaður í samanburði við
þá“.
Sanngildi þessa atburðar er
hægt að fá staðfest frá skjala-
safni landsstjórnarinnar í Al"
gier, frá Le Pére Superieur, Les
Péres Blancs, Ain Sefra, Sud-
Oranais og frá Le Capitaine
Clief D’Annexe, Ain Sefra, Sud-
Oranais.
1 tilefni greinar einnar n111
mig, sem birtist í The Sunday
Express, var mér send eftirfar-
andi frásögn frá manni einum
í Penang, Straits Settlement, 1
Asíu, og var frásögnin undir
fyrirsögninni: Imyndun veldur
dauða. Þó að ekkert bendi tih
að plantekrueigandinn ung1’
sem sagan greinir frá, liafi veri^
undir áhrifum illra töfra, þa er
hún ágætt dæmi um þann inatt’
sem sérstök hugmynd, meu1'
loka, sem ímyndunaraflið °r