Eimreiðin - 01.07.1947, Qupperneq 80

EIMREIÐIN
UM ÆTTFÆRSLU EINARS H.
KVARAN. — Leiðrétting.
Það sem ég skrifaði um ætt-
færslu Einars H. Kvaran í EIM-
REIÐINNI LIJI, 1947, bls. 11—12,
eftir sögn Gísla Jónssonar í
Winnipeg, hefur vakið meiri at-
hygli en flest, sem ég hef látið
frá mér fara. Þó að mér þyki fyr-
ir því að hafa farið með rangt
mál — eða a. m. k. ósannanlegt
mál — með því að halda þessum
orðróm á lofti, af 'þvi að ég treysti
ummælum Bergþóru á Geirólfs-
stöðum, sem þar eru til færð, þá
þykir mér á hinn bóginn vænt um,
að þessi staðhæfing mín hefur
orðið til að rumska við mönnum,
sem meira vissu og betur en ég,
enda áttu aðgang að kirkjubókum
til að sanna mál sitt.
Opinberlega hafa ekki aðrir
tekið til máls en Benedikt Gísla-
son frá Hofteigi í smágrein, „Stutt
athugasemd", í MORGUNBLAÐ-
INU 9. júlí 1947, og einhver.J. B.
J. í MBL. 12. júlí, sem heldur hall-
ast að því að trúa almannarómn-
um, og loks Benedikt Gislason í
ítarlegri grein, „Enn um ætt-
færzlu", í MBL. 30. júlí 1947.
í fyrstu athugasemd sinni segir
Benedikt: „En þar sem tilfært er
samtal þeirra Einars Kvaran og
Guðrúnar Finnsdóttur ... þá má
til sltýringar geta þess, að Einar
Kvaran vissi um frændsemi sina
við hana, að réttri ættfærslu, því
þær voru þremenningar að frænd-
semi, Margrét liin fríða á Geir-
ólfsstöðum, amma oklcar Guðrún-
ar Finnsdóttur, og Guðlaug Eyj-
ólfsdóttir, móðir Einars Kvaran“.
Því miður segir hann ekki hvernig
þær voru þremenningar, eflaust
af því, að það stendur í óbirtn
grein hans um Hallgrím í Sand-
felli og ætt E. H. Kv.
I síðari greininni rekur Bene-
dikt nánar tildrögin að uppruna
Guðlaugar Eyjólfsdóttur, og vísa
ég til þess.
Aftur á móti langar mig til að
birta kafla úr bréfi Einars E-
Kvaran 16. júlí 1947, um málið,
því hann kastar Ijósi bæði á orð-
róminn og staðreyndir málsins.
„Ég hef fyrir löngu heyrt ávæn-
ing af því, að Hallgrímur á St.~
Sandfelli mundi hafa verið faoir
ömmu minnar, en aldrei tekizt að
hafa upp á neinum líkum, sem
gætu stutt orðróminn. Einu sinnt
spurði ég frú Sigrúnu Blöndal á
Hallormsstað um þetta. Hún sagði
mér, að Hallgrimi liafi einhvern
tíma verið eignuð flest gáfuð böm,
sem fæðst hefðu um daga hans
þar eystra. Öðru sinni átti eJ
tal um þetta við móður mína. Það
var skömmu eftir lát föður mms■
Hún sagði mér, að þeir bræðurn’i'i',
Sigurður og hann, hefðu eitt sinn
ræðzt við um þetta, svo að hun
var viðstödd. Kvað hún föður niinn
hafa látið í Ijós, að hann teldi