Eimreiðin - 01.04.1953, Side 24

96
HEIMSÓKN
eimreip11'
— Vill frúin ekki reykja með? spurði frú Jónsson og hélt að
henni vindlingum.
— Nei, takk, hef aldrei brúkað tóbak mn ævina, sem betur fer-
•— En gjörðu svo vel að ná þér í það, sem þú helzt vilt ^
brauðinu, og svo er hérna líka gott í skál.
— Takk fyrir, góða mín.
-— Er ekki ball i kvöld, amma? spurði ungfrú Guðbjörg.
— Jú, ég held það sé nú aldeilis að verða ballfært hérna 1
kofanum. Ekki væri mér það á móti skapi, að þið færuð í snúH'
ing, þegar við erum búin að drekka.
-—- Ég meina ball í bænum, — hérna í þorpinu. Er ekki sarrt'
komuhús?
— Ja, jú, það er hérna niður á Eyrinni. Ég held það geti svo
sem verið ball þar í kvöld, þó ég viti það ekki, góða mín.
— Það væri nú fallegra af ykkur að hugsa heldur um a^
skemmta henni ömmu ykkar þessa kvöldstund en að fara a^
þjóta út í bæ, sagði læknirinn.
—- Ætli það sé ekki nóg fyrir hana að hafa ykkur í kringu111
sig, hélt ungfrúin og drakk sína eigin skál. Förum við ekki
Nonni?
— Jú, á slaginu, svaraði Jón Sigurðsson og stóð strax upP’
Ungfrú Guðbjörg tæmdi bikarinn í skyndi og bjóst síðan eininí
til ferðar.
— Þið komið svo bara á hótelið, krakkar mínir. En verið þ11'1
nú ekki alla nóttina að þvælast úti, því að við þurfum að legg)a
snemma upp í fyrramálið, sagði prófessorinn og hagræddi sitj"
andanum. Það var víst nagli eða kvistur í koffortinu.
— Æi, það er verst, að þau þurfa að gista á hótelinu.
kvað vera svo voðalega dýrt, sagði amman, mæðuleg. En þa^
gerir nú náttúrlega ekki betur en þið hjónin hafið hægð á ykU11
í þessum rúmfletum hérna.
— Við verðum öll á hótelinu. Við erum búin að gera alb*1
ráðstafanir. Enga fyrirhöfn okkar vegna, fullyrti prófessorinn
hellti aftur í glös þeirra, sem vildu.
— Þó ekki væri, sagði frú Jónsson. En hvað má bjóða frúnH1
Einn kóka til, kex eða smurt?
— Bless! sögðu barnabörnin. Og eru þau úr sögunni.
i?