Eimreiðin - 01.04.1957, Side 30

102
EIMREIÐIN
Og hikandi kvœðarödd frd tið langspilsins
með þetta undarlega ákall um réttlæti
ris yfir glymljóði dœgurlagsins
sungnu með ameriskum hreimi.
CARL-EMIL ENGLUND:
jDauðinn situr á bæjarhellttnni.
Dauðinn situr á bœjarhellunni
og dundar við að skera neglurnar sinar gulu.
Tími er kominn til náða
og við yfirgefum leikföngin okkar
eins og hlýðin börn:
bœkurnar og heiðurinn,
aurana og bréfin óskrifuðu.
Það er áliðið,
vitundin hverfur i rauða þoku,
á brúnum vegarins er snjór og draumar —
nóttin hefur rekuna sína svörtu
og stráir gleymsku yfir dagsverkið.