Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1964, Síða 96

Eimreiðin - 01.01.1964, Síða 96
Það hefur oltið á ýmsu hjá ríkis- útgerðinni, Þjóðleikhúsinu, það sem af er þessari leiklistarvertíð. Fvrst var settur þar á svið franskur búlustrætis gleðileikur — vitanlega af beztu sort — en vakti helzt hjá manni þá hugsun, ef nokkur var, að ekki væri þá lélegri sortin góð. „Flónið“ nefndist gleðileikur þessi í íslenzkri þýðingu; Kristbjörg Kjeld lék þar aðalhlutverkið, oglék það vel — bjargaði því, sem bjargað varð. Annars minnti Jressi vafasama tilraun Þjóðleikhússins talsvert á það, þegar virðuleg og háttsett frú verður allt í einu gripin ómótstæði- legri löngun til að lyfta pilsunum eins og þær ótignari, sleppa nú einu sinni öllum hátíðleik og skvetta sér dálítið upp. ,Gísl“, sjónleikur eftir írska leik- ritahöfundinn, Brenda Behan, var af allt öðrum toga spunninn. Þegar ég segi sjónleikur, en ekki leikrit, geri ég það af ásettu ráði, því að þarna er um að ræða bráðskemmti- legan sjónleik, en heldur lélegt leik- rit, dæmi maður leikrit eins og þeg- ar talað eru um að kvæði sé vel eða illa ort, og á þá við bragreglur og önnur listræn og viðtekin forms- atriði. Kvæði geta verið sterk að áhrifum þótt skáldið láti allar brag- reglur lönd og leið; eins er um leik- rit, og það munu varla til þær við- urkenndar leikritunarreglur, seffl Brendan Behan leylir sér ekki að brjóta — og hefur yndi af að brjóta. Helzt minnir „Gísl“ á þá alltof sjaldgæfu manngerð, sem er aldret skemmtilegri en við vín; lætur móð- ann mása úr einu í annað, en er svo fyndinn og skemmtilega iH' kvittnislega skarpskyggn á veilur og bresti annarra, að maður óskar þess eins að ekki renni af náung- anum, svo að hann verði leiðinleg- ur eins og aðrir. Og auðvitað er svo írskur uppreisnarandi gegn öllu og öllum — og þó fyrst og fremst Breturn — írsk viðkvæmni og IjóO- ræna, drykkjuskapur og taumleysi. það sent segir til um ættarmót þessa sjónleiks, og allt komst Jretta prýði- lega til skila á leiksviðinu fyr>r kunnáttusamlega og nærfærna leik stjórn McAnna frá Dyflini, landa og vinar höfundar, og vel gerða þýðingu Jónasar Árnasonar — °£ síðast en ekki sízt ágætan leik Helgu Valtýsdóttur og Róberts Arnfinnssonar.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.