Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1966, Side 77

Eimreiðin - 01.01.1966, Side 77
FRÁ LÝÐHÁSKÓLANUM í askov 65 1 aunalegar. Þarna var fólk, sem minntist þess, er fyrstu prússnesku ermennirnir þrömmuðu þangað, er var borið og barnfætt, og p3. u Þar tangarhaldi á öllu. Þetta 0 þráði sín gömlu heimkynni °g belgidóma og harmaði missta Pg mótspyrnan, sem þarna var yeitt’ bve lengi gat hún haldið a ram? Það var gamla fólkið, g°mlu Danirnir, sem höfðu hafið lana. Meðan þeir voru og hétu, Var ebkert lát á andófinu. En ætli l'ngu kynslóðinni fyndist það °rga sig? Hafði hún jafnríka tr)'ggð og staðfestu? Síðar, er á nóttina leið, lá ég 'a ’andi og hugsaði um það allt, , eg hafði heyrt um daginn, og eg komst að þessari niðurstöðu: Askov, sagði ég við sjálfa mig, 61 aHs ekki lýðskóli, heldur vígi. Askov er vígi, reist hér við landa- ,Uæri Danmerkur til þess að styðja , a’ sem handan landamæranna, í ei tekna landinu, berjast fyrir öllu P'1- sem danskt er. Það er vígi reist af manni, sem .a ’Þor til að heyja ægilegt stríð \1( °^urefli. Þess vegna telur hann , g e^bi vera sem hvern annan lýð- ennara, heldur og höfðingja lýðs- 1Us> stórmenni. Héðan frá Askov streymir sú orka, sem magnar danskt þjóðerni í Suður-Jótlandi. Fremstu menn Danmerkur koma hingað til þess að taka þátt í starfinu, því að þetta er vígvöllur, og sá maður, sem berst hér, hann berst fyrir fósturláðið. Hér halda menn uppi sambandi við liin Norðurlöndin, safna að sér ýmsum merkustu mönnum þeirra. Og danskir brautryðjendur og uppfinningamenn korna líka til Askov til þess að þeir, sem sunnan landamæranna eru, skuli skilja, að eigi skorti framfaravilja í þeirra gamla föðurlandi. Og þeir syðra geta svo sannfærzt um, að unnir hafi verið sigrar í Danmörku — inn á við. Mér var ljóst, að Askov var vígi, en það var einnig móðurfaðmur, sem gamla landið bauð börnun- um sínum misstu. Þótt þau byggju við undirokun og ofsóknir, gátu þau horft upp til danska fánans, sem blakti yfir þaki gamla lýðskól- ans og benti þeim á, að þau væru ekki gleymd. Og að lokum myndi torfan, sem styrinn stóð um, lenda hjá réttum erfingja. 1920. Einar Guðmundsson þýddi úr scensku. 5
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.