Eimreiðin - 01.01.1966, Qupperneq 86

74
ElMREIÐlN
hefur hún veiið „lífleg“ við hann
eins og konum er títt, ef þær vilja
láta karlfuglinn dansa eftir sínum
nótum.
Konur höfðu ekki sjálfræði á
þeim tímum, nema þær sem stór-
ættaðar voru og bornar til mikilla
foráða, eins og Auður djúpúðga,
enda gömul í hettunni og her-
kóngamóðir. Auður er sjálf talin
fyrir skipi sem landnámskona. En
Guðríður Þorbjarnardóttir sem
ung kona var ekki borin til slíkra
forráða, hún varð að teljast „hjón“
eða „gefin“ kona Þóris Austmanns,
stýrimanns síns.
Þeim Guðríði og Þóri varð vel
reiðfara til Noregs um sumarið og
seldu þar varning sinn. Sat Þórir
Austmaður að búi sínu á Mæri um
veturinn. Voru þau jafnan annan
vetur í Noregi, en hinn á Græn-
landi.
Með þeim Guðríði og Þóri var
eitt sinn farþegi frá Grænlandi til
Noregs: Auðunn vestfirzki með
bjarndýrið, það er hann færði
Sveini Danakonungi og þá af hon-
um sæmdir miklar svo sem frá er
sagt í Auðunnar þætti vestfirzka.
Fer svo fram nokkur misseri, að
Guðríður heldur uppi kaupsigling-
um milli Grænlands og Noregs
með skipi föður síns og var stýri-
maður hennar jafnan sá sami,
Þórir Austmaður.
Þá skeður það um sumarið
1000, er Leifur Eiríksson er á
heimleið frá Vínlandi úr fyrstu
könnunarför sinni á því ágæta
siglingaskipi sinu, er hann hafði
keypt af Bjarna Herjólfssyni, er
15 árum áður hafði siglt til
stranda Norður-Ameríku, beint
frá Eyrarbakka á íslandi í leit að
Grænlandi og fundið Grænland i
bakaleiðinni.
í skerjagarðinum við suðaustur-
strönd Grænlands sér Leifui'
strandað skipsflak og fólk á ferli
í eyðiskeri þar skammt frá. Þetta
reyndist vera skip Guðríðar Þor-
bjarnardóttur, og hafði hún bjarg-
ast í skerið ásamt skipshöfn sinni
og stýrimanni.
Frá þessum atburði segir svo 1
Grænlendingasögu:
„Nú vil ég,“ segir Leifur, „bjóða
yður öllum á mitt skip með farnu
þeim og fémunum, er skipið rna
við taka.“
Skipbrotsmenn þágu þann kost
og sigldu síðan til Eiríksfjarðar,
þar til kom í Brattahlíð; báru
farminn af skipi.
Síðan bauð Leifur Þóri til vist-
ar með sér og Guðríði, „konu
hans, og þremur mönnum öðruni>
en fékk vistir öðrum hásetum>
bæði Þóris og sínum félögum. Leif-
ur tók fimmtán menn úr skerinu-
Hann var siðan kallaður Leifur
hinn heppni.
Leifi var nú gott til fjár °S
mannvirðingar. Þann vetur kom
sótt mikil í lið Þóris, og andaðist
hann Þórir og mikill hluti li®s
hans. Þann vetur andaðist og E1"
ríkur rauði. Grænland var þa
kristnað, en þó andaðist Eiríkm
rauði fyrir kristni." (Grænlend-
inga saga.)
11. FRÁ TYRKE SUÐUR-
MANNI.
Svo segir í Grænlendingasögu: