Iðunn - 01.02.1885, Qupperneq 31

Hagnýting náttúrukraftanna. 93
sem hefir tíu hesta afl, eyðir minni kolum og kostar
minna enn tvær gufuvélar með fimm hesta afli hvor.
það virðist því jafnfjarri sanni, að neita því, að
þessi hálfþumlungs digri leiðiþráðr geti dugað til
að leiða 21000 hesta afl úr Niagara, sem að segja, að
allar eirnámurnar við Efra-Vatn mundi eigi nœgja til
að gera þann eirþráð, er dygði. Sannleikrinn virð-
Jst vera miðja vega öfganna á milli, sem oft ber
við, og er svo að sjá, að hœgt s6 að leiða allmikið
afl eftir leiðiþræði, sem eigi er meira enn rúmr -J- úr
Þumlungi á þykt. Deprez segir, að vegalengdin varði
unnstu, og hefir liann til tokið fimmtíu kílómetra af
Því, að einhverja tölu verðr að nefna.
Að lokum skulum vór greina frá því, sem alkunnr
vafmagnsfrœðiugr, du Marcel greifi, er gefið hefir
ut tímarit, sem heitir »La lumiére ólectrique« (»Eaf-
uiagnsljósiðii), segir um uppfundningar Marcel
f-^eprez’s:
“Marcel Deprez hefir leyst af liendi það ákvæðis-
Verk, er vísindamenn hafa fengizt við í tvö ár, eun
Það er, að láta rafmagnsstrauminn kvíslast sem bezt
111 a og haganlegast, svo sera af sjálfum sér. þetta er
emhver mesta framför í hagnýtingu rafmagnsins.
Þ°ssi uppfundning kemr í góðar þarfir, því að nú
er að þvf komið, að farið verði að veita rafmagni
Þannig á stórkostlegan hátt. Með þessum umbún-
aði er hœgt að láta rafmagnið kvíslast jafnt og stöð-
milli heimila. Enginn ójöfnuðr getr lcomið fram,
lve langt sem dregr frá uppsprettu afisins, eða þó
s"iáórogla verði á leiðslu þess gegnum margar raf-
inagnsvólar. Afiinu er hœgt að veita með svo mjó-
Uln þráðum, að llosta mun furða á því, aö þeir bráðui