Iðunn - 01.02.1885, Page 33

Hagnýting náttúrulcraftanna. 95
að halda við ljósí á 300—350 rafmagnslömpum,
í stað dauflegrar gaslýsingar, er nú ér þar, og geta
þá bœjarmenn lesið blöð sín og bœkr allar nœtr
álíka og gera má í heimskautalöndunum um sól-
stöðutímann.
knn þessar ráðagerðir eru smáræði hjá því, er vér
höfum frótt frá Brasilíu og New York.
Ifjöllum þeim, sem eru í milli Eio Janeiro og
núðhluta landsins, eru margir grasi vaxnir hjallar.
þar eru ýmist hásléttur eða brekkur í milli og falla
þar niðr strangar þverár. þessar ár eru verstu þrösk-
úldar, er leggja skal járnbrautir úr borginni inn í
iandið. Nú vilja þeir menn, er tekizt liafa á hendr
jarnbrautagerð í Brasilíu, komast hjá, að gera slík
skrúfugöng, sem eru í St. Gotthards-brautinni, onn
þau hafa kostað margar miljónir króna og auka þó
eigi hraða vagnanna. Hyggja þeir, að Werner
Siemens muni hafa rétt að mæla, er hann talar um
það í fyrstu ritgerð sinni um rafmagnið, að auka
inegi með því viðloðun gufuvagnshjólanna, og afu-
vel, að gera öll vagnahjóliu að lireyfilijólum. þeir
fala um, að hagnýta afl þveránna, til að leiða fram
l'afinagnsstrauma, erhreyfa skulu aukavélar og heinla
(þremseapparater). Vér megum að líkindum vænta
frnkilla framfara úr þóssari átt.
Hœrinn Mexico stendr á hálendissléttu. þar
Voi'u fyrr inndæl stöðuvötn, í þá daga er Spánverjar
Unnu undir sig landið, enn nú eru vötn þessi orðin
fenjum og loftslag verðr æ óhollara. Nú hefir
8,1 maðr, ér nefndr er Hiram Maxim, alkunnr raf-
luagnsfrœðingr í New York, borið upp tillögur um,
að þurka upp þessa laudsspildu. Haun ætlast til