Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Blaðsíða 49
sem auðsjáanlega hefur ekki við rök að styðjast eða fel-
ur í sér misnotkun á kæruréttinum.
3. Nefndin skal vísa á bug sérhverju þvi erindi, sem
hún telur sér óheimilt að fjalla um samkvæmt 26. gr.“
Um l.b. Nefndin hefur ekki fylgt þeirri reglu hók-
staflega, að aðili (aðilar) sé liinn sami, efnið hið sama
og málsástæður (causa petendi) hiriar sömu.24) Talið
hefur verið, að það sé á valdi nefndarinnar, að rneta hverju
siimi, hvort þessu skilvrði sé fullnægt.24)
Um 2. Einstaklingar eru ekki aðilar að sáttmálanum og
kæru á hendur cinstaldingi er þvi vísað frá.25) Réttindi,
sem ekki eru talin falla undir sáttmálann sem slík eru
m.a.:26) Réttur til verndar sem pólitískur flóttamaður,
réttur til þess að vera ekki framseldur, réttur til þess
að vera í framboði, réttur til orlofs með launum, réttur
til fyrirgreiðslu um húsnæði, réttur til eftirgjafar á refs-
ingu cða til náðunar, réttur til starfa í grein sinni, rétt-
nr til þess að fá sakfellingardóm endurskoðaðan, réttur
til vinnu o. fl. Nefndin vísar máli þvi aðeins frá af
hérgreindum ástæðum, að gögn málsins, þar með talin
aUnigun nefndarinnar ex officio, sýni ekki, svo augljóst
sé, að réttindi þau og frelsi, sem sáttmálinn tryggir hafi
verið skert.27) I þessu felst, að á þessu stigi málsins
sker nefndin einungis úr því, hvort engar líkur séu til
þcss að um hrot á sáttmálanum sé að ræða. Af þessu
sjónarmiði leiðir, að nefndin hefur margsinnis, eftir nán-
ari athugun á efni máls, vísað því frá síðar.27)
Dæmi þess, að tekið er til athugunar, hvort um mis-
notkun kæruréttar sé að ræða, eru mörg. Nefndin fer
þó varlega í þessum efnum. Kærandi, sem þrátt fyrir
1 Irekaðar áskoranir nefndarinnar um að koma fram með
einhver gögn, er nefndin gæti miðað álit sitt við, gerði það
ekki og kom ekki fram með neina réttlætingu á þögn sinni.
Málinu var vísað frá.28) Þótt mál veki eftirtekt á sviði
stjórnmála, er það í sjálfu sér ekki misnotkun, en sé það
riotað á sviði stjórnmála til áróðurs á breiðari grund-
Tímarit lögfræðinga
83