Tímarit lögfræðinga - 01.07.1973, Blaðsíða 37

numið með 1. nr. 30/1971, sbr. nú 12. gr. C. 1. nr. 68/1971 (eignar-
skattur félaga, sem greiddur hefur verið á árinu).
6) Ef skattaukakrafa ætti að ná til alls þess tjóns, sem af undan-
drætti skatts leiðir fyrir ríkissjóð, ætti að svara vöxtum af hinum
undandregna skatti frá þeim tíma, er undandráttur átti sér stað.
Skattkrafa, þ. á m. skattaukakrafa skv. 38. gr., er allsherjarréttar-
krafa. Henni fylgja ekki vextir að íslenzkum lögum. Ákvæði um
vexti má finna í erlendri löggjöf, oftast þannig, að sök er áskilin.9)
Viðbótarálag skv. 47. gr. gegnir þó m. a. því hlutverki að vinna upp
vaxtatjón ríkissjóðs. Hins vegar er í 46. gr. 1. nr. 68/1971 heimild
til að beita dráttarvöxtum til að knýja fram greiðslu, en þeir vextir
byrja ekki að falla fyrr en mánuði eftir gjalddaga.
IV. Skilyrði skattlagningar eftir á (skattauka).
1) Hlutræn skilyrði.
a) Skattlagning eftir á er hlutrænt byggð á því, að tekjur eða eignir
hafi við upphaflega álagningu verið lægri samkvæmt framtali gjald-
anda en vera bar, þ. e. röng, eða þá að ekki var talið fram til skatts,
af hvaða ástæðum sem það var. Hin ranga álagning verður að eiga
rót sína að rekja til rangra upplýsinga í framtali eða vöntunar á
framtali. Verði álagning, sem birt hefur verið skattþegni, einungis
rakin til mistaka skattstjóra eða starfsmanna hans, virðist mjög
hæpið að hækka álagninguna. Heimild er ekki til þess í 38. gr., en
hins vegar er á það að líta, að lögin virtust ekki útiloka, að ríkis-
skattstjóri gæti skv. 4. mgr. 42. gr. fengið slíkri ákvörðun breytt til
hækkunar hjá ríkisskattanefnd. Má ætla, að hér hafi orðið breyting
á með 1. nr. 7/1972, sbr. nánar IV, 2).
b) Ekki verður hjá því komizt að vekja athygli á heimild skattstjóra
skv. 37. gr. til að leiðrétta augljósar reikningsskekkjur í framtali
svo og einstaka liði, ef þeir eru í ósamræmi við gildandi lög og fyrir-
mæli. Enn fremur er skattstjóra heimilt að leiðrétta einstaka liði,
ef telja má, að óyggjandi upplýsingar séu fyrir hendi, en þá skal
strax gera skattþegni viðvart um breytingar. Hafi skattþegn fært
til frádráttar liði, sem ekki eru frádráttarbærir, svo sem tekjuskatt
eða greitt meðlag, getur skattstjóri hiklaust strikað þá liði út. Aðrar
breytingar en hér sagði getur skattstjóri ekki gert, nema hann full-
nægi áskorunarskyldu sinni, sbr. 37. gr. og 3. mgr. 38. gr.
c) Við skattlagningu eftir á er lagt á þær tekjur og eignir, sem ekki
hafa þegar verið skattlagðar. Spurning er, hvort unnt sé við hina
síðbúnu skattlagningu að endurmeta skattþegni í hag þann álagning-
35