Tímarit lögfræðinga - 01.07.1973, Blaðsíða 6

Þannig verður Haukur vinum og samstarfsfólki minnisstæður sem góður
maður og gegn í hverju starfi, hógvær, velviljaður og mannasættir.
Þessar minningar mega ekki hverfa í skugga saknaðar yfir sviplegri brott-
för Hauks Claessen úr þessu lífi, langt fyrir aldur fram.
Brynjólfur Ingólfsson
HAUKUR DAVÍÐSSON
Haukur Davíðsson, fulltrúi yfirborgarfógetans
í Reykjavík, andaðist 12. febrúar síðastliðinn
eftir stranga sjúkdómslegu.
Ég kynntist Hauki fyrst, er við urðum sam-
starfsmenn við borgarfógetaembættið árið
1965. Þau kynni voru því ekki ýkja löng, en
einungis góð, og þá sögu ætla ég alla hafa að
segja, sem við hann kynntust, jafnt í embættis-
störfum sem í einkalífi. Slík var meðfædd prúð-
mennska hans og fágað uppeldi.
Haukur var fæddur á Eskifirði 10. apríl 1925,
sonur Davíðs póstmeistara Jóhannessonar og
fyrri konu hans, Ingibjargar Árnadóttur. Hann
missti móður sína ungur, en naut að henni lát-
inni umhyggju móðursystur sinnar og síðar
stjúpmóður, Sigrúnar Árnadóttur. Faðir hans
var sonur Davíðs Ólafssonar sýslumanns Skagfirðinga, en móðirin dóttir Árna
umboðsmanns Árnasonar frá Höfðahólum. Þær ættir eru svo kunnar af dugn-
aðar- og mannkostamönum, að óþarft er að rekja. Um skeið dvaldist hann á
skólaárunum hjá föðurbróður sínum, Alexander Jóhannessyni háskólarektor.
Þess mæta frænda síns minntist hann oft með virðingu og þakklæti.
Að loknu embættisprófi árið 1953 urðu lögfræðistörf í ýmsum greinum vett-
vangur Hauks. Mér er ekki grunlaust, að honum hefði verið kærar að leggja
annað fyrir sig, en enginn fær því að öllu ráðið, hvernig tilveran skolar til hlut-
skiptunum, en hann átti þann manndóm að taka því, sem að höndum bar.
Árin 1954—1960 var Haukur fulltrúi við bæjarfógetaembættið á isafirði og
í Neskaupstað og um skeið settur þar bæjarfógeti. Þarna náði hann haldgóðri
þekkingu á störfum bæjarfógeta og sýslumanna, enda var síðan óspart til
hans leitað, ef aðstoðar var vant við héraðsdómaraembætti víðs vegar um
landið. Handtök hans reyndust þá jafnan sem endranær drjúg og örugg.
Hann kunni því vel að hlaupa þannig í skarðið. Því fylgdi tilbreyting og ný
kynni, sem hann naut, því að fábreytni var honum aldrei að skapi.
Það mun aldrei hafa verið ætlun Hauks að gerast fastur embættismaður.
Því greri ekki um hann í þeim störfum, þótt honum eyddist við þau drýgsti
tími starfsævinnar. Eftir að hann gerðist fulltrúi við borgarfógetaembættið.
hvarf hann um stund að lögmannsstörfum, en févana fjölskyldumanni varð
það erfitt að bíða arðs af þeirri starfsemi, enda var Hauki margt betur gefið
en að innheimta eigin reikninga. Hann tók þess vegna því boði að hverfa
aftur til starfa við borgarfógetaembættið, þegar þar losnaði sæti. Því fögnuðu
4