Tímarit lögfræðinga - 01.07.1973, Blaðsíða 44

B.S.A. Eigandl og ökumaSur blfreiSarinnar
var stefndi, Sveinbjörn, en stefnandl, Þór,
eigandi og ökumaSur bifhjólslns. Sjóvátrygg-
Ingarfólag Islands hf. var skylduvátryggjandi
beggja ökutækjanna.
Árekstur milli ökutækjanna varS á Safamýri
I Reykjavlk. UmferSargata Safamýrar er boga-
dregin og um 20 metrar á breidd. Frá um-
ferSargötunni ganga I austlæga stefnu nokkr-
ar húsagötur. Áreksturinn varS á mótum
einnar slikrar húsagötu og umferSargötu
Safamýrar. Á þeim staS standa átta hús viS
húsagötuna. Húsagatan sjálf er um 115
metrar á lengd og 10 metrar á breidd. Húsa-
lóSirnar ná út aS húsagötu Safamýrar sam-
kvæmt framlögSum lelgulóSarsamningum.
BiSskyldu- eSa stöSvunarmerkl eru ekki viS
mót húsagötu og umferSargötu.
Umrætt sinn var skýjaS og færi þurrt.
Stefndi Sveinbjörn bjó I húsi nr. 73 viS
Safamýri. Hann kvaSst hafa ekiS blfreiS
sinni út úr húsagötunnl á hægrl vegarhelm-
Ingi inn á umferSargötu Safamýrar, eftir aS
hafa gætt aS umferS. Hann sagSist hafa ætlaS
aS aka suSur umferSargötu Safamýrar og
hafa veriS kominn út á umferSargötuna, þeg-
ar hann hafi stöSvaS bifreiS slna vegna
annarrar bifreiSar, sem ekiS hafi veriS eftir
umferSargötu Safamýrar f suSurátt. [ þann
mund sem stefndl Sveinbjörn kvaSst hafa
ekiS út á umferSargötuna, kvaSst hann hafa
séS til ferSa bifhjólsins, og hafi sér virzt þaS
vera á mikilli ferS, en þvi var ekiS norSur
umferSargötu Safamýrar. Á þvl augnabliki,
sem áreksturinn varS, kvaSst stefndi Svein-
björn hafa veriS búlnn aS stöSva bifreiS sfna.
ÖkumaSur bifhjólsins, stefnandi málsins,
kvaSst hafa eklS norSur umferBargötu Safa-
mýrar á um 30 km hraSa miSaS viS klukku-
stund á hægri vegarhelmingi. BifrelS hafi
staSiS á hægra vegarhelmingl viS umferSar-
götu Safamýrar og hindraS útsýn. Hann hafi
aS vfsu séS bifreiSina R-2439 á heimrelSinni,
en skömmu fyrlr áreksturinn hafi framan-
greind bifreiS, sem stóS á umferSargötu,
byrgt sór útsýn. Er bifreiSin R-2439 hafl
komiB inn á gðtuna I veg fyrir hann, hafi
biliS veriS orSIS þaS Iftið, aS ógerlegt hafi
veriS fyrir hann aS koma I veg fyrir árekstur.
Stefnandl héit þvi fram f málinu, aS stefndi
Sveinbjörn hafi ekiB út úr húsagötunnl f um-
rætt slnn á vinstrl vegarhelmingi. Þar viS
bættist, aS stefnda Svelnbirnl hafi borið skv.
5. mgr. 48. gr. !. nr. 40/1968 aS vlkja fyrir
umferS á vegl þelm, sem hann ók Inn á.
Stefnandl hafl taliS vfst, aB stefndl myndi
ekkl aka Inn á akbrautina, þar sem sllk
helmrelS gætl ekki átt umferSarrétt gagn-
vart umferS á sjálfrl götunnl. Þessl fram-
koma stefnda hafi valdiB tjóninu.
42
Af hálfu stefndu var þvf mótmælt, aS húsa-
gatan væri heimreiS, einkavegur eða akstur
frá ióS f skilningi 5. mgr. 48. gr. I. nr. 40/1968.
Hóidu stefndu þvl fram, að bifreiSln R--2439
hafi átt umferSarrétt gagnvart bifhjóllnu um-
rætt sinn. Þvf var einnig mótmælt, að stefndi
hafi ekið á vinstri vegarhelmingi út úr húsa-
götunnl. Á hinn bóginn töldu stefndu Ijóst,
að stefnandi hafi með akstrl slnum brotiS
gegn 1. mgr. 48. gr. svo og 1. og 2. mgr.
49. gr., sbr. einkum 3. mgr. a, c og f laga nr.
40/1968. Hins vegar verSi ekki séð, að stefndi
hafi brotið gegn nokkrum ákvæðum nefndra
laga.
I niSurstöSu dómsins segir, aS umrædd
húsagata sé um 115 m á lengd og viS hana
standi nokkur hús, en gatan sé sjálf lokuS
f annan endann. Húsagatan só opin tll al-
mennrar umferðar án þess aS sérstakar um-
ferðartakmarkanir séu settar. Stefnandi hafi
ekið á hægri vegarhelmingl umferSargötu
Safamýrar I norðlæga stefnu án þess aS
skeyta um umferðarrétt bifreiSarinnar R-2439,
sem hafi komið út úr húsagötunni. Við akst-
urinn hafi stefnandi heldur ekki tekiS nægjan-
legt tillit til þess, að kyrrstæð bifreið byrgðl
útsýn yfir vegamótin, heldur hafi hann ekið
rakleitt áfram, aB þvi er séð verði. Sam-
kvæmt þvf og öðru, sem upplýst væri f
málinu, væri ijóst, að stefnandi hafi ekið
of hratt miSað við aðstæður. Háttsemi stefn-
anda varðaSI við 1. mgr. 48. gr. og 1. mgr.
og 3. mgr. 49. gr. laga nr. 40/1968. Teljist
stefnandi eiga meglnsök á árekstri þeim, sem
hafi orðið. Könnun á vettvangi lelði I Ijós,
að útsýn frá mótum húsgötu og umferðar-
götu til suðurs sé takmörkuð. Stefndl, Sveln-
björn, hafi orðiS aB stöðva bifreið slna úti
á umferSargötunnl vegna umferðar úr norð-
urátt A5 vfsu væri ekki sannaS, að stefndi
hafi ekiS á vinstri vegarhelmingi út á umferð-
argötuna, en með framangreindri háttsemi
hafi hann eigi gætt fyllstu varúSar. Teljist
hann eiga nokkra sök á árekstrinum, en brot
hans varði við 26. gr., 37. gr., sbr. 1. mgr. I. f.
48. gr. I. nr. 40/1968. Eftir öllum atvikum
þótti rétt, að stefndu bæru óskipt V* hluta
sakar, sbr. 68. gr., 70. og 74. gr. I. nr.
40/1968. Málskostnaður var látinn falla nið-
ur. Málflutningslaun skipaSs talsmanns stefn-
anda, Gunnlaugs Þórðarsonar, hrl., voru
ákveðin á þessu stigi málsins kr. 5000,00, er
skyldu greiðast úr rfkissjóði.
Dómur bæjarþlngs Reykjavfkur 30. marz 1971
Dómarl: Stefán M. Stefánsson
Lðgm.: Gunnlaugur Þórðarson f. h. stefnanda
og f. h. stefndu: Bonedlkt Blöndal.
AFNOTAMISSIR BIFREIÐAR
1 málinu Jón Haukur Hermannsson gegn