Tímarit lögfræðinga - 01.07.1973, Blaðsíða 17
stjóra heimilt að leiðrétta einstaka liði, ef telja má, að óyggjandi upp-
lýsingar séu fyrir hendi, en í þeim tilvikum skal skattþegni strax gert
viðvart. Sem dæmi um slíkar breytingar má nefna, að skattstjóri ætti
að geta fært inn á framtalið arð af hlutafé, sé arðurinn og hlutaféð
uppgefið og talið fram af framteljanda.
Aðrar breytingar getur skattstjóri ekki gert, nema hann fullnægi
áskorunarskyldu sinni skv. 37. gr., en þar segir: „Nú er framtalsskýrsla
eða einstakir liðir hennar ófullnægjandi, óglögg eða tortryggileg eða
skattstjóri telur þurfa nánari skýringar á einhverju atriði, og skal
hann þá skora á framteljanda að láta í té skýringar eða gögn, er á
skortir, innan ákveðins tíma, og er framteljanda skylt að verða við
áskorun skattstjóra.“ Dæmi um, að hækkun sé felld niður, vegna þess
að skattþegni hafi ekki verið gefinn kostur á að gefa skýringu er að
finna í Hrd. XXX bls. 755. Ef skattstjóri fær fullnægjandi svar, leggur
hann skatt á samkvæmt framkomnum skýringum, og hafi skattþegn
bætt með skýringum sínum úr göllum á framtali sínu, er skattstjóra
heimilt skv. 1. mgr. 47. gr. að bæta allt að 15% við þær tekjur og/eða
eign, sem skattþegn kann að hafa undanfellt í framtali sínu.
Hafi skattþegn hins vegar ekki gefið fullnægjandi svar við fyrir-
spurn skattstjóra, skal skattstjóri áætla tekjur og eign skattþegns
eftir beztu vitund og ákveða skatta hans í samræmi við þá áætlun,
þó þannig að skattstjóri skal bæta 25% við þær tekjur og/eða eign,
sem hann áætlar, að skattþegn hafi undanfellt í framtali sínu, sbr.
2. mgr. 47. gr. Niðurstöðu skal jafnan senda skattþegni skriflega,
nema ókunnugt sé um dvalarstað hans eða umboðsmanns hans.
Helgi V. Jónsson hdl. og löggiltur endurskoð-
andi hefur verið borgarendurskoðandi í Reykja-
vík síðan 1966. Hann átti sæti í ríkisskattanefnd
1969—1972. Erindið, sem hér birtist, var flutt
23. nóvember 1972 á skattaréttarnámskeiði því,
sem lögfræðingafélagið hélt í samvinnu við
lagadeild og lögmannafélagið. — Helgi fjall-
ar hér um störf skattstjóra við álagningu og
um þau úrræði, sem til greina koma, ef skatt-
þegn vill ekki una álagningu, þ.e. kæru til
skattstjóra og síðar ríkisskattanefndar, beiðni
til skattstjóra um skattalækkun skv. 52. gr. laga
nr. 68/1971, ósk til ríkisskattstjóra um upp-
töku málsins skv. 42. gr. sömu laga og 16. gr.
laga nr. 7/1972 og loks málskot til dómstóla.
15