Tímarit lögfræðinga - 01.07.1973, Blaðsíða 32
einnig til ríkisskattstjóra og skattsektanefndar skv. 6. mgr. 48. gr.
Óviðkomandi menn í þessu sambandi verða víst allir að teljast, sem
ekki eru aðilar máls eða umboðsmenn þeirra. Úrskurðir og aðrar
ákvarðanir þessara stjórnsýsluhafa hljóta yfirleitt að falla undir þagn-
arverndina, því að í þeim felast upplýsingar um tekjur og efnahag
gjaldþegna.
II. Skattlagning eftir á. Lagaheimildir.
1) I lögum nr. 68/1971 um tekjuskatt og eignarskatt, sbr. lög nr.
7/1972, eru ákvæði í 38. gr. um skattlagningu eftir á.1) Þar segir svo í
upphafi (1. og 2. mgr.):
Hver sá, sem skýrt hefur frá tekjum sínum eða eignum lægri en
vera ber og því greitt minni skatt en honum ber skylda til, skal
greiða eftir á skattupphæð þá, sem undan var dregin. Þó skal eigi
reikna skatt gjaldanda að nýju lengra aftur í tímann en 6 ár.
Nú hefur skattþegn eigi talið fram til skatts og skattar því áætl-
aðir, en síðar kemur í ljós, að áætlun hefur verið of lág, svo og
ef skattþegni hefur ekki verið gert að greiða skatt af öllum tekjum
sínum og eignum, og skal þá reikna skatt gjaldanda að nýju, þó
ekki lengra aftur í tímann en 6 ár. Sama gildir, ef skattþegn vant-
ar á skrá.
I 3. og 4. mgr. 38. gr. er lítillega vikið að framkvæmd slíkrar skatt-
lagningar. í 3. mgr. i. f. kemur fram skýr aðgreining frá viðurlögum
skv. 47. gr. og sektum skv. 1. mgr. 48. gr. Nánari ákvæði um fram-
kvæmdina eru í 90. gr. rgj. nr. 245/1963.
Jónatan Þórmundsson var fulltrúi hjá saksókn-
ara ríkisins 1964—1970, en jafnframt var hann
lektor viö lagadeild frá 1967. Árið 1970 varð
hann prófessor. i erindinu, sem hér birtist og
flutt var á skattaréttarnámskeiði lögfræðinga
24. nóvember s.l., fjallar hann um skattlagningu
eftir á og skilyrði þess, að hún sé heimil. Þá
ræðir hann um viðbótarálag á skatt skv. 47. gr.
laga nr. 68/1971, skattsektir, sem heimilt er
að leggja á skv. 48. gr. sömu laga, svo og um
önnur viðurlög við skattlagabrotum. Þá er gerð
grein fyrir refsiskilyrðum skv. 48. gr. og nokkr-
um sérreglum þess ákvæðis í Ijósi almennra
refsiréttarreglna, þ. e. reglna um fyrningu, til-
raun, afturhvarf og hlutdeild.
30