Tímarit lögfræðinga - 01.09.1981, Blaðsíða 16

seta lýðveldisins, en hofréttur sá, sem málið varðar, skuli gera tillögu
og Hæstiréttur láta álit sitt í 1 j ós eftir atvikum. Tillögu um sérstaka
nefnd um skipun í dómaraembætti hafnaði vinnuhópurinn, en nefnd-
in átti að koma í stað dómstólanna að þessu leyti. Tillaga vinnuhóps-
ins er samhljóða, a.m.k. að formi til.
Tillaga vinnuhópsins er næsta fáorð um réttarfarið í undirrétti.
Segir þar einungis, að gera þurfi málsmeðferðina virkari og breyta
henni með þeim hætti, að sköpuð séu skilyrði til að efnislega réttar
ákvarðanir séu teknar. Enginn getur haft neitt við þetta að athuga,
en orðalagið byggir m.a. á þeirri hugsun, að auka megi frumkvæðis-
hlutverk dómara, en það atriði er þó ekki nefnt sérstaklega í frum-
varpinu að hinum stefnumarkandi lögum. Þá er einnig sagt, að máls-
meðferðin skuli að meginstefnu vera munnleg, milliliðalaus og fara
fram sem mest í einu lagi. Frá þessu skuli því aðeins vikið, að réttar-
vernd aðila sé ekki teflt í tvísýnu. Með reglu um þetta vilja menn
vera lausir við vanda af völdum m.a. framlengdra fresta í undirrétti,
en af þeim leiðir nú erfiðléika í Finnlandi. Þetta sjónarmið vinnu-
hópsins á í sjálfu sér fullan rétt á sér, en hitt er annað mál, að fram-
kvæmdin mun ekki ganga erfiðleikalaust, m.a. vegna viðhorfa lög-
manna.
Þýðing: Þ. V.
66