Búnaðarrit - 01.01.1890, Side 66

62
jurtir þrífast í lionura—eða þá loks um það hvernig
jarðtegundunum er blandað saman, sem er það sama og
að fá vitneskju um fysiska og kemiska eiginlegleika
jarðvegsins, þá er þó ekkert af þesstí einhlýtt og ekki
einu sinni það allt til samans, til þess að geta sagt, að
sams konar jörð sje undir öllum kringumstæðum jafngóð.
Sú jörð, sem reynist vel í mildu loptslagi, lilýtur
að reynast lakar í köldu loptslagi. En af þessu
leiðir, að enginn jarðvegur verður metinn til gæða,
nema samanborinn við jarðveg í sama loptslagi. Hinn
íslenzki jarðvegur verður því aldrei dæmdur frá útlendu
sjónarmiði, svo að gagni sje, eins og þegar er búið að
benda á, því liann er og verður í íslenzku loptslagi, og
verður að notast í samræmi við það. — En hitt er ann-
að, að bera saman einstaka eiginlegleika, sem allstaðar
hafa mikla þýðingu, svo sem er efnatökuafl, o. s. frv.
— Það er mikilsvert. — 0g þannig getur útlend þekk-
ing og reynsla í þessu efni, sem svo mörgu öðru, verið
ómissandi til leiðbeiningar við innlendar athuganir.
Sendin jörð er að jafnaði ekki góð; en þar sem
votviðrasamt er eða í votviðratíð getur hún þó reynzt
prýðisvel. Aptur á móti er leirjörð og moldjörð hætt
við að reynast illa í votviðratíð. — Vanalega reynist
og sú jörð bezt, sem vel liggur við sól, en í þurkatíð
getur það þó farið þvert á móti, þá er henni hætt við
að þorna svo, að jurtirnar skrælni (jörðin brenni).
Mikill halli á matjörðinni er aldrei góður. Brattar
brekkur þorna of mikið ofan til; en vatnið skolar og
nokkru af smámoldinni burt úr brekkunni ofanverðri,
þegar votviðri ganga, og færir það lengra niður eptir
henni eða alveg burt. Þetta verður jafnt á móti liverri
átt, sem brekkan snýr, en verstar eru brattar brekkur