Búnaðarrit - 01.01.1890, Síða 119

115
som í voru valdi stendur til að komast áfram ? Er hjer
ekkert ónotað, er eflt geti velferð vora?
Af fornsögum vorum sjáum vjer, að akuryrhja hef-
ur verið stunduð allvíða lijer á landi fyr á öldum, en
óljóst er oss, live mikið hún hefur stutt að velferð for-
feðra vorra. Öll líkindi eru til, að hún liafi misheppn-
azt og þess vegna liðið undir lok, er fram liðu stundir.
Það er ólíklegt, að hún hafi lagzt niður, hefði hún að
jafnaði þótt arðsöm, þegan hún annars var orðin þjóð-
kunn. E>ar á móti er næg reynsla fengin fyrir því, að
garðyrkja get.ur gefið mikinn ávöxt á landi lijer; hún
getur ómetanlega mikið bætt úr atvinnuskorti, hún get-
ur verið gildur þáttur í atvinnuvegum vorum, sje hún
stunduð með einbeittum áliuga. Með henni er auðvelt
að framleiða brauð af jörðunni, því að fjölda margar
garðjurtir geta náð hjer fullum þroska. Þær geta bætt
úr bjargarleysi mannanna og fóðurskorti fjenaðarins.
Um margar aldir lieí'ur garðyrkja verið stunduð meðal
flestra siðaðra þjóða og hvervetna verið talin kostuaðar-
lítíl en ábatasöm.
Eins og mönnum cr kunnugt, liefur áður verið rit-
að töluvert um garðyrkjuna, og það kann því sumum
að finnast það vera „að bera í bakkafullan lækinn“ að
rita enn um liana, en það er misskilningur. „Aldrei er
góð vísa of opt kveðin“. Ávallt vakna einhverjir og
taka eptir því, sem talað er. Ef einhver færir sjer það
í nyt, þá er mikið unnið. Búnaðarritið ætti árlega
að flytja ritgjörðir um garðyrkju eigi síður en annan
landbúnáð; það myndi verða öflugasta meðal til að
efla og útbreiða þessa mikilsverðu atvinnugrein almenn-
ings. Pað er ekki tilgangur minn með linum þessum,
að flytja lesendunum neinar nýjar kenningar eða vís-
indalegar rannsókuir, heldur að eins að halda málinu
8*