Búnaðarrit - 01.01.1890, Qupperneq 121

117
henni. Það-er sjerstakleg'a eptirtektavert, hve nokkrir
útlendingar, — menn, sem liafa komið hingað og sezt
hjer að — hafa lagt mikla stund á garðyrkju. T. d.
má nefna 'Lewer kaupmann á Akureyri og landlækni
Schierbecli, sem hana hafa rekið í stórum stýl, H. J. Bartéls
vérzlunarstjóra í Kefiavík o. fl. í smáum stýl3. Þessir
menn hafa |)ó ekki verið knúðir til að sturida garðyrkju
vegna atvinnuleysis. Að minnsta kosti mun oss liafa
fundizt, að sumir þeirra hefðu nóg að lifa við án henii-
ar. Þeir hafa þó sjeð „hvar fiskur lá undir steini“;
þeir liafa sýnt og sannað, að einnig hjer á landi geta
fjöldamargar garðjurtir náð fullum þroska. En það er
eins og vjer trúum þeim ekki. því að allur fjöldinn er
enn í dag ótrúlega hirðulítill með flest, er að ræktun
þeirra lýtur. Vjer ættum þó að trúa jurtunum sjálf-
um, þeirra vitnisburður er áreiðanlegur. Förum í ágúst-
mánuði og skoðum vandlega hinn ljómandi, blómum
skreytta jurtagarð landlæknis Schierbecks, þá munum
vjer bráölega sannfærast. um, að „jörðin vor er góð og
himinbeltið hagsælara en vjcr ætlum“. Skoðum á haust-
in hinn mikla og góða ávöxt úr vel yrktum kálgarði,
þá munum vjer komast að raun um, að lijer á landi
borgar engin jarðrækt eins vel kostnað og fyrirhöfn,
að enginn túnþlettur gefur af sjer eins mikið og góður
kálgarður jafn-stór, því að reynsla er fyrir, að þegar
1) Jaínvel stjórnin — hin titlemla stjórn, sem var í fæstu lofuð —
leitaðist íi ýmsa vegu við að efla og útbreiða gíirðyrkju hjer A
landi. En hvað gerir nd hin innlenda stjórn : alþingi, sem í öllu á
að vftka yfir velferð lands og þjóðar?—Neitar hinu íslenzka garð-
yrkjufjelagi um lítinn, sára-lítinn styrk, tii að reka garðyrkju í
stórnm stýl, sem flestir hljóta þó að játa að gæti orðið landi og
þjóð til úmetanlegs Imgmiðftr. Er þetta hinn rjetti sparnaður á tje
landsins ? Höf.