Búnaðarrit - 01.01.1890, Blaðsíða 142
138
hann á að reikningshaldara, ef töluna á að setja á út-
taksdálkinn á reikningi hans. í sjóðreikningi sýnir tala
þessi, hvað í sjóði er o. s. frv.
Við tvöfalt reikningshald er vanalegt, að
setja europeiska orðið „An“ fyrir framan öll þau
reikningsatriði, er færast á úttaksdálk reikninganna,
eða við þau atriöi, þegar einliver reikningur tekur á
móti. Aptur á móti er europeiska orðið „Per“ sett
fyrir framan öll þau reikningsatriði, sem færð eru á
innlagsdáik viðkomanda reiknings, eða þau atriði, sem
reikningur geldur frá sjer. Fyrir orðið „An“ má að
sönnu opt setja jrá og i stað orðsins „Per“ má vana-
lega hafa til. Ef útlags-og innlagsdálkur er ásömublað-
síðu, j)á er glöggvara að byrja framar í línunni á öllum
þeim atriðum, er viðkomandi reikningur tekur á móti t.a.m.
An. Árni Bjarnason . . . kr. 10,00
Per. Björn Árnason................kr. 10,00
Þær reikningsreglur, sem drepið hefur verið á
hjer að framan, eru almennar og geta átt við efna-
hag og atvinnureikninga livers manns, livort sem hann
er auðugur eða fátækur og hvern atvinnuveg sem liann
stundar. En auðvitað fer það eptir því, hvort atvinnuvegur
manna er mikilleða lítill umfangs ogeinnigeptirþví, hverr-
ar tegundar hann er, eptirþví þurfarcikningsbækur lians
stærri eða minni, fleiri eða færri og með ýmislegri til-
högun. Kaupmaðurinn þarf nokkuð öðruvísi lagaðar
reikningabækur en bóndinn, og hvorki öllum kaupmönn-
um nje heldur öllum bændum er haganlegt, að hafa
bækur sínar öldungis eins lagaðar og sumum öðrum
stjettarbræðrum þeirra lientar bezt. Þetta verður að fara
eptir ýmsum atvikum, en grundvöllurinn, sem allir verða
að byggja reikningshald sitt á, og frumreglurnar, sem
þeir verða allir að fylgja eru þó liinar sömu.