Búnaðarrit - 01.01.1890, Síða 143
139
Tilgangur þessara fáu lína er að eins sá, að gefa
ungum niönnuin, sem ekki eru enn farnir að stunda
neinn verulegan atvinnuveg nema sem vinnuhjú eða
daglaunamenn annara, leiðbeining til að halda reikning
yfir sín litlu efni. Vilji þeir temja sjer þegar á unga
aldri, að liafa reglulegt reikningshald, þótt iitið sje að
reikna, þá er meiri von til að þeir verði við það bæði
samheldnari og efnaðri en ella liefði verið, og þess
vegna hæfari til að byrja búskap eða annan atvinnuveg,
og í annan stað, að þeim verði þá langtum ljettara fyr-
ir síðar-meir, að ástunda með góðri reglu og reiknings-
haldi starfa sinn, liverrar tegundar sem liann verður,
því að „það, er ungur nemur, gamall fremur“. — Hjer
skal nú taka til dæmis ungan vinnumann i sveit, sem
hjelt reikning yfir efni sín almanaksárið 1888. í byrj-
un ársins samdi liann þá fyrst efnaskrá sína sem ná-
kvæmasta og virti eigur sínar svo rjett sem liann gat,
eptir algengu verði á sams konar munum. Ársreikning-
ar þessa pilts þurftu auðvitað ekki að vera margbrotn-
ir nje stórir, enn engu að síður liafði hann þó tvöfalt
reikningshald. Skiftust þá reikningar lians eðlilega í
tvo flokka, eins og slikt reikningshald heimtar. í íyrra
flokkinum voru reikningsviðskipti hans við aðra og
þurftu þeir ekki að vera nema fimm talsins, því að við
fleiri liafði hann ekki peningaviðskipti. Pessir fimm við-
skiptendur voru: 1. húsbóndi lians, Egill Hórðarson á
E}rri, 2. Jón Jónsson í Vík, 3. Sigurður Hallsson á
Hóli, 4. hreppurinn, ]>ví að manninum var gert dálítið
útsvar, og 5. sparisjóður í nálægri sveit, þar sem hann
átti nokkrar krónur inni á vöxtuin. í síðara flokkinum
voru aptur á móti þeir reikningar, sem liann hjelt við
eignir sjálfs sín og þarfir sínar. Þessum fiokki skipti
hann í 6 aðgreinda reikninga, sem voru: A. sjóðreikn-