Búnaðarrit - 01.01.1890, Qupperneq 171

167
landi, rak inn á Vestfirði og lagðist að öllu norður- og aust-
urlandi, rak svo vestur með landi allt til Dyrliólaeyjar eða
jafnvel lengra. í júuí rak hann svo frá Norðurlandi,
að kaupskip komust inn, en eigi fór hann algerlega frá
Vestur- og Norðurlandi fyr en í júlí og frá Austurlandi
jafnvel ekki fyr en í ágúst. Af ísnum stóð eins og
vant er köld tíð og hretviðri. Vorið varð því liart og
kalt, einkum norðanlands. Sumarið var mjög þurviðra-
samt, um land allt, haustið mjög blítt og veturinn mild-
ur til jóla, en allstormasamt og rigningasamt stundum
að haustinu og framan af vetrinum. Með sólstöðum
skipti um til ótíðar; hlóð þá niður miklum snjó, svo að
viðast var haglaust um árslokin.
Gtrasvöxtur var fremur rýr víðast á landinu, vegna
vorkuldanna, og heyskapur byrjaði seint. Nýting var
ágæt, svo að heyskapur varð, þrátt fyrir rýran gras-
vöxt-, nálægt meðallagi að vöxtum, hey vel verkuð og
góð.
(xagn af kúm reyndist allgott yfir höfuð. Töðtir
höfðu verkast, vel sumarið 1887. svo að kýr mjólkuðu
því fremur vel veturinn eptir. Að vísu drógu kuld-
arnir vorið og sumarið 1888 nokkuð úr gagni af kúm,
cn töður verkuðnst, vel, svo að kýr gerðu gott gagn
veturinn eptir.
Sauðfjárliöld voru góð um vorið. Flestir höfðu
nóg hey fyrir fjenað sinn, og fje yfir höfuð í góðu
standi, svo að vorkuldarnir háðu því minna en ella.
Lambadauði varð eigi mikill og gagn af ám um sum-
arið eptir vonum. Fjárlieimtur að haustinu heldur góð-
ar, og fje allvænt til frálags.