Búnaðarrit - 01.06.1919, Blaðsíða 75
BÚNAÐAE.RIT
185
það er 1 viðskiftura, að vara sú, sem selja á, sje þekt á
markaðinum, og þá að sjálfsögðu þekt sem góð vara. Er
það einhuga álit nefndarinnar, að of-l<tið sje gert að því
yfir höfuð, að kynna íslenskar vörur á þeim stöðum, sem
líklegastir eru til viðskifta, og leita fyrir sjer um ný við-
skiftasambönd.
í sambandi við þetta, vill nefndin taka fram, að hún telur
reynandi að leita fyrir sjer erlendis um markað fyrir betri
tegund hrossa (reiðhesta). Hingað til hafa slíkir hestar ekki
verið boðnir til sölu á erlendum markaði. Nefndin telur lík-
legt að finna megi markað fyrir þá, og hann svo góðan, að
komið geti til mála, að ala upp reiðhesta til sölu, ef gott
verð fengist fyrir þá. Virðist nefndinni rjett að gefa þessu
gaum, frekar en verið hefir.
Til þess að vinna í þá átt, sem að framan er bent á, sjer
nefndin ekki aðra leið líklegri en þá, að sendur sje þar til
hæfur maður til útlanda nú þegar í sumar, til þess að leita
fyrir sjer um markaðshorfur og viðskiftasambönd á þeim
stöðum, sem tiltækilegt þykir að bjóða íslenska hesta til sölu.
Nú sem steudur er markaður fyrir íslenska hesta 1 Danmörku.
Mundi því eflaust rjett, að för þessa sendimanns væri fyrst
beint þangað, en jafnframt gæti komið til mála, að leita
fyrir sjer víðar en þar. Þá ætti það jafnframt að vera verk-
svið þessa manns, að kynna sjer, hverjar kröfur kaupendur
gera til kosta og útlits hrossanna, til leiðbeiningar fyrir fram-
leiðendur og seljendur. Ennfremur þarf að vinna að því, að
hrossin verði vel þekt vara. Verður það best gert með fyrir-
lestrum meðal búnaðarfjelaga og sarnvinnufjelaga, þar sem
markaðshorfur eru bestar, svo og á öðrum stöðum, sem
sendimanni þykja tiltækilegir.
Að því er snertir kostnað við sendiför og dvöl þessa
manns erlendis, tekur nefndin fram, að ekki má horfa í það,
þótt sendiföriu kosti nokkurt fje í bili, enda er það tvfmæla-
laust, að gagn af förinni hlýtur að vinna fljótt upp kostnað-
inn, Hins vegar er erfitt að gera sjer grein fyrir, hvað slík
för mundi kosta. Þorir nefndin ekki að áætla kostnaðinn
lægri en alt að 5000 kr. Er ætlast til þess, að sótt sje til
Alþingis um fjárveitingu í þessu skyni.
Ut af þessu leyfir nefndin sjer að koma fram með svo-
hljóðandi tillögu til ályktunar: