Búnaðarrit - 01.06.1919, Blaðsíða 80
190
BÚNAÐARRIT
alt jafnt að fóðurgildi, og þá er auðveldast að gefa henni
ákveðið nafn, og telja svo alt undir þvl nafni. Forðamál
virðist nefndinni óaðfinnanlegt nafn, en það er miðað við
teningsalin af töðu í sæmilega breiðri og hárri hlöðu (o. 7
—8 al. br. og 6—7 al. hárri) og eftir reynslu þeirra manna
sem mest hafa athugað þetta, þá vigtar þetta forðamál 35
kg., og rúmstikan verður 4 forðamál.
Sje því búið að mæla heyið og meta það til fóðurgildis
sem taða væri, þá má ákveða vigtina 1 allri heystæðunni og
eins nokkrum hluta úr henni og þannig verður að haga sjer
þegar t. d. heystabbi er seldur og salan miðuð við vigt, sem
er mjög eðlilegt að gert sje.
Nefndin sjer því ekki ástæðu til þess að breyta formi forða-
gæslubókanna í þá átt sem sýslumaðurinn í Þingeyjarsýslu
fer fram á fyrir hönd sýslunefndar þar, en henni virðist
nauðsynlegt að gera skýrslurnar sem einfaldastar, og telur
heppilegra að skýrslan sje að eins ein, í stað þriggja, sem
nú eru, þar sem staðið geti þó öll aðalatriðin, sem í þeim
eru. Nefndin leyfir sjer því, að láta hjer með fylgja uppkast
að slíku skýrsluformi, til bendingar fyrir fjelagsstjórnina.
í öðru lagi var lagt fyrir nefndina, að segja álit sitt um
þá uppástungu, að skipað væri fyrir um mat á innlendu
aukafóðri, svo sem síldarmjöli, síld, lýsi og lifur. Nefndin
veiður að telja þetta mjög nauðsynlegt, þar sem reynsla er
fyrir því, að þessar vörur hafa verið mjög óvandaðar frá
sumum, og það svo, að ekki hefir verið unt að telja það
annað en hrein svik.
Nefndin leyfir sjer því að leggja til, að búnaðarþingið
samþykki eftirfylgjandi tillögu:
»Búnaðarþingið skorar á Alþingi, að það lögskipi
mat á innlendu fóðri, svo sem: síldarmjöli, síld, lýsi
og lifur o. fl., á sama hátt og af sömu mönnum, sem
meta slld og lýsi, sem haít er til útflutnings«.
Þá hefir netndin tekið til yfirvegunar, hver ráð verði væn-
legust til þess að koma í veg fyrir að fóðurskortur geti orðið
að meini, og valdið horfelli og tjóni á búpeningi manna
að vorinu, eins og lengi hefir viljað brenna við á voru landi.
Verður nefndin að vera eindregið þeirrar skoðunar, að frjáls