Dvöl - 01.01.1944, Síða 13

D VÖL
7
gamla, alþjóðlega og hátíðlega Al-
þingi. Sjálft þingið er liðið undir
lok, og þjóðarinnar gamli þenk-
ingarháttur, sem Alþing . einkum
hjálpaði til að viðhalda, fer líka
sömu leiðina. Það vakna upp hjá
mér hátíðlegar tilfinningar og
harmur undir eins, þegar ég renni
huga mínum til hinna fyrri tíma,
þá Alþing stóð í blóma sínum, og
þeirra, sem nú eru, á hverjum þessi
staður er með öllu í eyði látinn.“
Þjóðólfur: „Ég segi sama til, enda
sögðu gamlir menn, að Alþing
hefði verið einhver sá hátíðlegasti
og yndislegasti fundur, sem þeir
hefðu komið á. Ég kom hér einu
sinni í uppvexti mínum með föður
mínum, og man ég til þess enn, eins
og það hefði skeð í gær.“
Önundur: „Ekki þykir mér be-
haganlegt í þessu hrauni. Þá er það
skemmtilegra í Reykjavík. Þar er
maður nær tóbaki, brennivíni og
kaffi, sem opmuntrar sinnið, Ekki
skil ég heldur, að fyrri tíðirnar hafi
verið betri en þessar. Þá voru eng-
ir kaupstaðir til og ekkert af þeim
hressingarmeðulum, sem ég nefndi.
En þessar tíðir kynnu að blíva langt
betri, ef menn vildu hætta þessu
gamla slendríani og begynda með
að leggja sig eftir akuryrkju,
skógaplö'ntun, katffi- og tóbajk's-
plöntun, fabríkveseni og fleiru, sem
hjá útlendum tíðkast."
Þjóðólfur: „Ég vil engar nýbreyt-
ingar hafa. Þær hafa oftar orðið
oss að illu en góðu. Ég hef heldur
engan tíma til að vera að pæla upp
alla jörðina og hlaða endalausa
garða. Þeir ruddu sig líka hérna um
árið, þegar þeir reistu klæðamyln-
una á Suðurlandi, en hvernig fór?
Hún valt á höfuðið með öllu sam-
an. Aðra ætluðu Norðlendingar að
reisa, en hún komst aldrei á kopp-
inn, og þeir, sem lögðu peninga
til, fengu lítið eða ekkert aftur.“
Sighvatur: „Satt er það, Þjóðólf-
ur minn, að margar breytingar
hafa oss til óhamingju orðið, ekki
sízt hvað skólana snertir, en samt
getur það ekki orðið oss að tjóni,
þó við gerum smávegis tilraunir
með það, hvort korn og tré geti
vaxið á landi voru. En að þú, Ön-
undur, hælir þessum tíðum fram
yfir þær gömlu, þá held ég, að það
sé fjarri réttu, því ef það er satt,
sem stendur í viðbætinum við Gall-
ettis ágrip af veraldarsögunni, sem
landi vor og sagnaritari sýslumaður
Espólín hefur útlagt á vora tungu,
og ef það er áreiðanlegt, sem forn-
sögur vorar herma frá landsins á-
sigkomulagi, þá hafa fyrri tíðirn-
ar haft mikla yfirburði yfir þessar
bæði í tilliti til skóga. akuryrkju,
jarðarræktar, höndlunar og fleiri
hluta. Hvað því viðvíkur, að þú,
Önundur minn, vilt láta okkur taka
upp ýmsar nýjungar, er máske yfir
höfuð að tala ekki illa meint, því
altént hef ég hugsað, að bæði mætti
endurbæta margt af því, er á með-
al vor tíðkast, og líka innleiða nýja
bjargræðisvegu, er landi voru
kynnu að verða að notum, en það
er auðséð, að kaffi- og tóbaksplönt-