Dvöl - 01.01.1944, Qupperneq 84

78
D V Ö L
svo að hana þarf að lesa áður en lagt er
af stað. Og svo á ferðamaðurinn að stinga
henni í vasann, því að alltaf getur borið
við, að gott sé að leita ráða hjá henni í
vanda.
Jón Oddgeir Jónsson, sem séð hefur
um útgáfu bókarinnar, er fulltrúi Slysa-
varnafélags íslands og kunnur leiðbein-
andi um útivistir og hjálp í viðlögum.
Var hann því tilvalinn umsjónarmaður
þessarar bókar, og hefur, að því er bezt
verður séð, tekizt prýðilega um val efnis
og höfunda í bókina. Ritar hann sjálfur
þrjá kafla hennar. En auk hans rita þessir
menn bókina: Björn L. Jónsson. veður-
iræðingur, Geir Gigja, kennari, Guðmund-
ur Einarsson frá Miðdal, Gunnlaugur
Claessen, dr. med., Gunnar Bjarnason,
ráðunautur, Jónas Kristjánsson, læknir,
Steinþór Sigurðsson, mag. scient, >ór Sand-
holt, arkitekt og Þorkell Þorkelsson, veð-
urstofustjóri. Eru þessir menn allir þjóð-
kunnir og vita landsmenn, að þeir munu
ekki láta frá sér fara annað en nýtan
og gagnlegan fróðleik. Menn geta einnig
gert sér nokkurn veginn í hugarlund um
hvaða efni hver og einn muni rita, en
því ættu menn helzt að kynnast nánar
af eigin raun og eignast bókina og lesa
af athygli. Hún er gagnleg, handhæg og
ódýr.
A. K.
Skinjaxi, tímarit Ungmennafélaganna
1.—2. hefti 1943, kom út laust fyrir síð-
astliðin áramót. Er ritið að miklu leyti
helgað hinum kunna æskulýðsleiðtoga,
Aðalsteini Sigmundssyni, sem drukknaði
16. apríl 1943. Var Aðalsteinn svo sem
kunnugt er einn af helztu forvígismönn-
um Ungmennafélaganna. Þetta hefti Skin-
faxa er fjölskrúðugt, myndarlegt og mynd-
um prýtt. Margt ágætra manna ritar í
heftið, m. a. Benedikt Sveinsson, fyrrv.
alþingismaður, sem á þar stutta en at-
hyglisverða grein um endurreisn lýðveldis
á íslandi. Þá eru frásagnir og f jöldi mynda
af allsherjarmóti U. M. F. í að Hvanneyri
síðastliðið sumar. Mun það mót hafa ver-
ið hið veglegasta og merkasta. Má segja,
að þetta hefti vitni um mátt og megin
ungmennafélagsskaparins, og sé hið vand-
aöasta. Þó vildi ég benda forráðamönn-
um ritsins á að fletta upp í heftinu á bls.
21 og athuga, hvort erindinu, sem birt
er þar úr kvæðinu „Vormenn íslands,"
sé ekki einhvers vant.
Sigrid Undset: Hamingjudagar heima
í Noregi. Bókaútgáfa Pálma H. Jóns-
sonar, Akureyri. Brynjólfur Sveinsson
þýddi.
Síðan þessi heimsstyrjöld hófst og sam-
band okkar við Norðurlönd rofnaði, hafa
fremur fá verk eftir norræna höfunda
verið þýdd á íslenzku, þótt aldrei hafi
verið gefið út á íslenzku jafn mikið af
erlendum ritverkum og hin síðustu árin.
Stafar þetta svo sem gefur að skilja af
því, að við eigum þess engan kost að
fylgjast með bóHaútgáfu á Norðurlöndum
á þessum árum, en höfum hins vegar
komizt í nána snertingu við hinn ensku-
mælandi heim og gefizt betri sýn inn í
enskan ritheim en nokkru sinni fyrr. En
er striðinu lýkur, munum við aftur snúa
huganum til hinna Norðurlandanna, og
er ég viss um, að margir íslendingar
hlakka til að kynnast þeim bókmenntum,
sem skapast hafa þar á tímabili skilnað-
arins.
Vert er þó að geta þess, að nokkur ágæt
norræn verk hafa komið út á íslenzku
síðan styrjöldin hófst, og eru sum þeirra
þýdd úr ensku, því að íáeinir norrænir
rithöfundar dveljast nú landflótta í Eng-
landi eða Ameríku og hafa gefið út bæk-
ur á ensku.. Meðal þessara bóka er Ham-
ingjudagar heima í Noregi eftir norsku
skáldkonuna Sigrid Undset. Þessi norska
skáldkona er íslendingum allkunn, meðal
annars af hinni miklu og merkilegu sögu
— Kristín Lavransdóttir, — sem Helgi
Hjörvar las í útvarpið fyrir nokkrum ár-
um. Hlaut sú saga hinar mestu vinsældir
að verðleikum.