Dvöl - 01.07.1946, Blaðsíða 50
DVÖL
ÍÖ2
þeim þau hafa upphafíð hvort
annað nógsamlega og settust loks
niður. En enn var ókeypt sælgæt-
ið handa Syau Shun! Er Jye hróp-
aði svo hátt á sælgætissalann, að
jafnvel miðasalarnir komu þjót-
andi inn, á nálum yfir því, að sæl-
gætissalinn hefði gert út af við
einhvern.
Þegar sælgætið hafði verið
keypt, mundi Er Lau Lau eftir
mikilvægu atriði, sem hún hafði
gleymt — hún hafði enn ekki hóst-
að. Hún fékk því geysilega hósta-
hviðu, sem vakti svo mjög dóttur-
lega samúð Er Jyes, að hún fór að
ræða við Sz Yi og San Jyou Ma um
líf gömlu konunnar handan við
gröf og dauða. Gamalt fólk, eins
og Er Lau Lau, tekur því ekki með
þegjandi þögninni, þegar börnin eru
að skeggræða lokauppgjör þess að
þeim áheyrandi. Aftur á móti er
það fúst til að láta álit sitt í ljós,
svo að Er Lau Lau tók undir: „Ef
ég fæ níu hlekkja gullhring, skipt-
ir annað litlu máli, og gleymið
ekki að líma á sveinsandlitið“, en
hún hafði ekki lokið sér af. Einn
hluturinn bauð öðrum heim, og þó
að kynlegt megi virðast, þvi leng-
ur sem þau dvöldust í kvikmynda-
húsinu, því niðursokknari urðu
þau í fjölskyldumál sín. Þau voru
að verða hin háværustu, þegar raf-
magnsljósin ljómuðu allt í einu og
hitt fólkið flykktist út. Er Jye
kallaði á melónukjarnasalann. Hún
var farin að rökræða ýmis heim-
ilismál, en það var ógerlegt að fást
við slíkt nema hafa melónukjarna
til að narta í. Sætaþjónninn kom
til þeirra og útskýrði: „Þessari sýn-
ingu er lokið, og kvöldsýningin
hefst ekki fyrr en klukkan átta.“
Það var ekki um annað að ræða
en halda heim við svo búið.
Það var ekki fyrr en seint um
kvöldið, eftir að Er Lau Lau var
sofnuð, að Er Jye fór að brjóta
heilann á nýjan leik. Hún spurði
San Jyo Ma: „Hvernig er talið
framleitt í talmyndum?“ San Jyou
Ma hugsaði sig um andartak. „Ég
hef aldrei heyrt þess getið,“ svai'-
aði hún. En Sz Yi hugleiddi spurn-
inguna og sagðist hafa séð út-
lenzkan fjanda sjúga ofan í sig
reyk og blása honum síðan aftur
út um nasirnar. Með þá skýringu
voru þær allar ánægðar og undr-
uðust án afláts: „Svo að þannig
eru þá talmyndir gerðar, iaglega
af sér vikið — alveg eins og að
blása reyk út um nasirnar — ja,
hvað er að heyra!“
Aðalsteinn Sigurðsson
þýddi.
Silkisokkar
eru nú framleiddir úr gleri, stáli, tré, sojabaunum, tuskum, mjólk,
þangi og grasi. Þráðurinn úr þessum efnum er sterkari heldur en
þráður silkiormsins.