Dvöl - 01.07.1946, Blaðsíða 65
DVÖL
207
góðar bækur í góðum búningi og við svo
vægu verði, sem frekast er kostur. Mér
virðist Sjómannaútgáfan gera alvarlega
og trúa tilraun til þess. Ætlun hennar
er að gefa út sex bækur á ári, alls um
90 arkir að stærð fyrir hundrað krónur.
Ef hér er um vandaðan frágang og góð-
ar bækur að ræða, er augljóst, að hér er
um mjög góð bókakaup að ræða. Sjó-
mannaútgáfunni viröist og hafa verið vel
tekið, þegar á fyrsta ári, enda eru sjó-
menn yfirleitt lestrarfúsir og bókhneigð-
ir. Starf þeirra er líka með þeim hætti,
að oft gefast einverustundir, þegar ekki
er hægt að grípa til þeirra dægradvala,
sem landkrabbar eiga kost á. Þá grípur
margur sjómaðurinn til bókarinnar, og
er það vel. Og þótt þessar bækur séu
fyrst og fremst ætlaðar sjómönnum,
bregður svo við, að jafnvel bændur og
inndalafólk vill gjarnan eignast þessar
bækur og lesa. Þetta er ef til vill ekki
svo undarlegt, þar ;:em fólk langar ætíð
til að kynnast því lífi, sem er ólíkt þess
eigin, og í augum þeirra, sem jafnan
hafa fast land undir fótum hvílir oft
einhver töfraljómi og ævintýrablær yfir
sjómennsku og sæíörum. Sjómannaútgáf-
an virðist því eiga lesendur víða, enda
hefur hún þegar til vinsælda unnið með
útgáfu góðra bóka.
Pyrsta bók útgáfunnar var skáldsagan
Hvirfilvmdur (Typhoon) eftir Joseph
Conrád. Þetta er stutt skáldsaga og lýsir
skipi, sem lendir í fárviðri í Kínahöfum.
Er það mikilúðug og snilldarleg lýsing á
náttúruhamförunum, skipinu og áhöfn
þess, einkum skipstjóranum, enda er
Conrad — þótt pólskur væri — talinn
meðal merkilegustu skáldsagnahöfunda,
sem ensku hafa ritað, og þessi bók hefur
löngum verið talin með því snjallasta,
sem um sæfarir hefur verið ritað. Bókin
er prýdd sérstæöum tréskurðarmyndum.
— Andrés Kristjánsson íslenzkaði.
Önnur bókin nefnist Ævintýri í Suður-
höfum og er skáldsaga eftir Edgar Allan
Poe. Þótt Poe sé merkilegur rithöfundur
og ljóðskáld, brá hann því einnig fyrir
sig að rita léttar og viðburðaríkar
skemmtisögur, og er þessi saga af því
tagi. Þetta er mjög fjörlega rituð bók og
rekur þar hver áhrifamikill atburður ann-
an, en varla getur hún talizt markverð
á mælikvarða strangrar bókmenntagagn-
rýni. En lestur hennar er ósvikin dægra-
dvöl. — Halldór Ólafsson frá Gjögri ís-
lenzkaði og er mál hans lipurt.
Þriðja bókin er Indíafarinn Mads Lange.
Það er ein af ferðabókum hins kunna
læknis og rithöfundar Aage Krarup
Nielsen. Þetta er að nokkru leyti ævisaga
dansks stýrimanns, sem dvaldi mikinn
hluta ævi sinnar á eyjunni Bali í Suð-
urhöfum. Þetta er viðburðarík og vel
sögð saga, byggð á sönnum heimildum.
Perðabækur Aage Krarups Nielsen hafa
náð miklum vinsældum víða um heim,
enda eru þær lifandi lýsingar merkilegra
viðburöa á fjarlægum stöðum. — Krist-
ján Jónsson og Guöm. E. Geirdal hafa
þýtt og tekizt allvel.
Pjórða bókin er Worse skipstjóri eftir
Alexander Kielland. Þessi fræga sjó-
mannasaga Kiellands mun mörgum ís-
lendingum að nokkru kunn, og veit ég,
að mörgum þykir fengur að því að eign-
ast hana í góðri, íslenzkri þýðingu. —
Kielland var snillingur, sem íslendingar
kunna vel að meta. Þýðingin er gerð af
séra Sigurði Einarssyni og er kjarnyrt og
sterk eins og vænta mátti.
Tvær bækur þessa árs eru ókomnar,
en þeirra er von — eftir því sem útgáfan
tilkynnir — um næstu áramót. Eru það
skáldsagan Garman og Worse eftir Kiel-
land og Nordenskjold eftir Swen Hedin.
Ef útgáfa þeirra veröur með sama mynd-
arbrag og hinna fyrri bóka þessa árs, er
vel af stað farið fyrsta árið. Þess er líka
að vænta, að haldið verði í horfinu á
næstu árum með þessa útgáfu, og styöur
það þær vonir, að ritstjórinn, Gils Guð-
mundsson, er þjóðkunnur og ötull rit-