Dvöl - 01.01.1948, Qupperneq 47

DVÖL
45
Sagan af Churchill og karfanum
Eftir fall Frakklands gekk þessi
litla dæmisaga frá manni til
manns og vitnaði um bjartsýni
hinnar undirokuðu þjóðar. Hún
sýnir það gerla í hetjulegri gam-
ansemi sinni, að Frakkar voru
stöðugir í þeirri trú, að dagur
frelsisins mundi að lokum renna
upp. Þeir trúðu því, að hin ósigraða
þjóð hinum megin við sundið
mundi að lokum koma þeim til
hjálpar.
Sagan segir, að Hitler hafi boðið
Churchill að koma til leynilegs
fundar við sig í París í júlí 1940,
þegar verst horfði fyrir Englandi.
Churchill kom með flugvél og var
þegar ekið til hallarinnar Fon-
tainebleau, þar sem Hitler og
Mussolini biðu hans við dúkað te-
borð í garði hallarinnar á bakka
hinnar frægu karfatjarnar.
Foringinn eyddi ekki tímanum
í óþarft mas, heldur sagði þegar:
— Hlustið nú á; hvað ég ætla að
segja yður, Churchill. England er
búið að tapa stríðinu. Skrifið undir
þessa yfirlýsingu um það, að
Stóra-Bretland hafi tapað strið-
inu. Skrifið hér — á þetta kjal.
Þá skal friður ríkja í Evrópu á
morgun.
— Því miður get ég ekki skrif-
að undir þetta skjal, svaraði
Churchill rólega. — Ég er nefni-
lega ekki þeirrar skoðunar, að við
séum búnir að tapa stríöinu.
— Hlægilegt öskraði Hitler og
barði í borðið. — Hafið aðeins
hugfast, hvernig þetta hefur geng-
ið til þessa.
Churchill dreypti á tebolla sín-
um og sagði síðan: — í Englandi
höfum viö annan hátt á því að
útkljá skoðanamun af þessu tagi.
Hvernig lízt ykkur á ofurlítið veð-
mál? Sá, sem tapar veðmálinu,
verður að viðurkenna, að hann
hafi tapað stríðinu.
— Hverju eigum við að veðja?
spurði foringinn efagjarn.
— Sjáið þér stóru karfana þarna
niðri í tjörninni? Ágætt. Við skul-
um veðja því, að sá okkar, sem
fyrstur getur veitt einn þessara
karfa, án þess að nota nokkrar
venjulegar veiðiaðferðir eða venju-
leg veiðitæki til þess, sé sigurveg-
ari í þessari styrjöld.
— Fyrirtak, hrópaði Hitler og
hrifsaði marghleypu sína úr belt-
inu og tæmdi hana á karfann^
sem næstur synti. En ljósbrotið í
vatninu olli því, að hann miðaði
skakkt, og karfinn synti heill sína
leið.
— Þá er röðin komin að þér,
Mússi, sagði Hitler. — Það er sagt,
að þú sért frábær sundmaður.
Láttu nú sjá.