Hlín - 01.01.1960, Qupperneq 16

14
Hlín
Gustaf Dalsted, póstmeistara í Anacortes, Wash., íslensk-
um^að ætt, en Ingersoll er búsettur hjer í Blaine, Wash.
Giftur Kristjönu Johnson, náfræknu sinni, vandaðri og
vel gefinni konu.
Eftir að Margrjet fluttist lil Winnipeg, fór hún brátt
að taka þátt í ýmsnm opinberum málum, en kvenrjett-
indi voru henni hjartfólgnust, og fyrir það málefni lagði
hún fram alla sína krafta. Á þeim dögum þurfti kona
mikinn kraft og dirfsku til að flytja ræður á opinberum
samkomum og mæta þar hæðnisglotti og margskonar lít'-
ilsvirðingu. — Þá var það æði almenn skoðun, að konunn-
ar verksvið væri eldhúsið. — Það þótti ókvenlegt að taka
Joátt í almennum málum, eða láta skoðanir sínar í Ijós
utan heimilis.
Árið 1898 stofnaði Margrjet blaðið „Freyju" og var rit-
stjóri þess í 12 ár. — Fje til stofnunar ritsins aflaði Mar-
grjet sjer með fyrirlestraferðum í bygðum íslendinga,
bæði í Kanada og Bandaríkjunum. — Á ræðupalli var
hún sköruleg og framúrskarandi mælsk, og ekki var laust
við, að hún kæmi oft við kaun andstæðinafanna, en hún
gat 1 íka verið blíð og viðkvæm, þegar því var að skifta,
og sáttfús var hún með afbrigðum.
Gáfur Margrjetar voru óvanalega margþættar. Hún
var rithöfundur og skáld, bæði í bundnu og óbundnu
máli. — Jeg sendi með línum þessum eitt af kvæðum
hennar: „Til vonarinnar," sem sýnishorn af skáldskap
liennar, en vonandi verður J)ess ekki langt að bíða, að
verk hennar komi fyrir almennings sjónir. — Það mun
vera alment viðurkent hjer vestra, að engin önnur vestur-
íslensk kona hafi afkastað jafnmiklu hlutverki í þarfir
)>ess mannfjelags, sem hún bjó með. — Hún var á undan
sínum tíma í flestum greinum. — Frjálsræði og rjettlæti
dáði hún, og lienni hætti við að missa þolinmæðina við
þá, sem hjeldu dauðahaldi í úreltar og ógöfugar kreddur.
Á þeim árum sem Margrjet barðist fyrir jafnrjetti og
kjiirgengi kvenna í Manitoba, höfðu konur á íslandi, með