Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 36

34
Hlín
búskap ásamt börnum sínum um níu eða tíu ára skeið, en
f jekk þá búið í hendur Gísli syni sínum, er þar hefur bú-
ið síðan, en hjá honum og tengdadóttur sinni, Sigurborgu
Ólafsdþttur frá Hvallátrum, dvaldist hún svo til æfiloka.
H jer hefur verið drepið á nokkur helstu æfiatriði Maríu
Gísladóttur í Skáleyjum. En hvernig var lnin svo þessi
kona? Jeg átti því láni að fagna, að þekkja hana frá barn-
æsku, og hún mun ávalt koma mjer í hug, er jeg var enn
barn að árum. Þau kynni ein hefðu nægt til æfilangrar.
vináttu og þakklætis, þó ekki hefðu komið til nánari
kynni á þroskaárum mínum, sem raunar hafa engu breytt
um viðltorf mitt til þessarar göfugu konu, aðeins aukið
við þekkingu rnína á henni og leitt til dýpri skilnings og
raunhæfara mats.
Mjer er ekki kunnugt um, að hún hafi nokkru sinni átt
sjer óvildarmenn, enda fæ jeg ekki skilið hvemig slíkt
hefði mátt verða.
Hún vildi öllum gott gera og leitaði ávalt í urnsögn
sinni að einhverju góðu í fari Iivers samferðamanns.
Hjartahlýja Iiennar og blessunaróskir náðu jafnt ti! ungs
og aldraðs, til manns og málleysingja.
María var fríð kona og gjörvileg, sem barni fanst mjer
hún beinlínis fögur, og þannig geymist mynd hennar í
huganum, þótt jeg búist við að því nrati ráði fremur glað-
legt og laðandi viðmót hennar en kalt mat einhverra feg-
urðarsjerfræðinga. Hún var greind vel og starfsöm, stjórn-
söm, og að jeg hygg stjórnhög. Hún var ákveðin, ef því
var að skifta, og gat haldið fast á máli sínu, en þó jafnan
af hógværð og stillingu.
María var ein af búendum Vestureyja á því tímabili, er
einna hæst ber í sögu þeirra á ýmsa lund. — Svefneyjar
sátu þá Magnús Jóhannesson og Guðný Jóhannsdóttir.
Hergilsey, Snæbjörn Kristjánsson og Guðrún Hafliða-
dóttir. Hvallátur, Ólafur Rergsveinsson og Ólína Jóns-
dóttir, Sviðnur, Eyjólfur Olafsson og Kristín Guðmunds-