Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 49

Hlín
47
minn, sem þessi minningarorð rita, Ólafur, trjesmiður í
Kaupmannahöfn, og Magnús, kaupi jelagsstjóri á Onund-
arfirði, nú látinn.
Fjarðarsel stendur, þar sem leiðin liggur yfir Fjarðar-
lieiði til Seyðisfjarðar. Var þar því mikil untferð, vetur
og sumar, og var heimili þeirra hjóna, Guðnýjar og Ól-
afs, annálað fyrir gestrisni og höfðingsskap og fyrir-
greiðslu alla. — í Fjarðarseli mun jafnan hafa verið mann-
margt, og ólust þar upp, að nokkru og öllu ieyti, mörg
vandalaus börn, og var Guðný öllu þessu fólki eins og
besta ntóðir. — Bókhneigð var hún, víðlesin og minnug.
— Árið 1900 misti Guðný ntann sinn og báða syni sína,
Vigfús og Guðmund.
Á þeint árum mun fjárhagur Guðnýjar nokkuð ltafa
jtrengst og safnast verslunarskuldir. — Varð hún þá að
selja óðal sitt, Fjarðarsel, og háll'an Fjörð, er hún einnig
átti, til lúkningar skuldum sínum. — Kaupandinn var
Seyðisfjarðarkaupstaður, en á landi þessara jarða stendur
nú mestallur kaupstaðurinn. — Einhvern lífeyri mun
Guðný hafa fengið frá bænunt í samningum þessum, og
íltúð í gömlunt bæ, er fylgdi Fjarðareigninni, og dvaldi
hún þar, í þröngunt ekkjustakki, um 26 ára bil. — Fóstur-
dóttir Guðnýjar, Sigríður Þorsteinsdóttir, dvaldi hjá
Itenni öll þessi ár, uns yl'ir lauk. — í litla bænum í Firði
mun jafnan hafa verið gestkvæmt, og leitast við að halda
fornri risnu. — Hafði Guðný ntikið yndi af að sjá vini
sína og ættingja, gaf hún þeim Iteilræði, gladdi þá og
fræddi um marga hluti. — Jeg sá Guðnýju, formóður
barnanna minna, aðeins einu sinni. Var hún þá 92 ára,
og hafði þá enn fótavist nokkra og las á bók gleraugna-
laust, og mun hún ltafa haldið líkri heilsu til dauðadags,
en hún varð 97 ára gömul. — Jeg man, Itve mjer fanst
mikið til þessarar gömlu konu konta. —■ Hún var bæði
Iríð og höfðingleg, og bar ellina svo vel, að undrunt sætti.
— Jeg ntan, að hún sýndi mjer myndir af vinum sínunt
og ættingjum, og sagði mjer margt af því fólki. — Minn-