Hlín - 01.01.1960, Qupperneq 64
62
Hlín
fengnar upplýsingar um fósturforeldra, læknisvottorð og
meðmæli, áður en barnið er látið í fóstur.
E. Já, þetta ætti að vera gott, en er mikið um börn, sem
hægt er að láta í fóstur?
Þ. Það er nú ekki eins mikið og margir halda. — í forn-
sögum okkar er oft getið urn það, að menn ljetu börn sín
í fóstur, og þótti engin vanvirða. — Nú virðist svo sem
margar mæður vilji heldur láta börn sín á barnaheimili,
en í fóstur.
E. Er nú ekki talið að betra sje fyrir barnið að alast upp
á góðu heimili, en á stofnun?
Þ. Að mínu áliti er það eðlilegra og betra, því þó að
stofnunin sje góð, þá getur hún aldrei komið í stað heim-
ilisins, einkum er það ástúðin og móðurumhyggjan, sem
erfitt er að veita barninu á stofnun, þar sem ef til vill er
oft skift um starfsfólk. — Því er álitið, að betra sje að
stuðla að því, að móðirin geti haft börnin hjá sjer, en að
ieysa upp heimilið, eða þá að koma börnunum í gott fóst-
ur, þar sem þau eignast varanlegt heimili.
E. Hvaða stofnanir er helst um að ræða handa börn-
unum?
Þ. Reykjavíkurbær Iiefur til umráða Vögigustofuna
Hlíðarenda, sem rúmar um 20 börn, og geta þau verið
þar frá fæðingu til eins og hálfs árs. Silungapoll fyrir
börn frá tveggja til sex ára, og eru ]>ar um 30—40 börn á
vetrum, en um 100 á sumrum, þegar Rauði Kross íslands
kemur með sumardvalarbörn sín, svo og Reykjaldíð, sem
rúmar um 20 börn á skóláaldri, frá 7—16 ára. — Raun-
verulega vantar heimili fyrir börn frá eins til tveggja ára,
en Thorvaldsensfjelagið hefur ráðgert að byggja við
Vöggustofuna Hlíðarenda fyrir börn á þeim aldri. — Þessi
heimili öll eru venjulega yfirfull, og því er aðeins hægt
að taka börn, þar sem þörfin er brýnust.
E. Það hlýtur að vera slæmt að þurfa að flytja börn á '
milli svona margra heimila.
Þ. Já, það er ekki gott, en sem betur fer er það til-