Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 67

Hlín
65
að það hefur skyldur að rækja, að því er treyst, og að það
leggur fram siiin litla þátt í heimilislífi fjölskyldunnar. —
Einnig örvar það sjálfsbjargarviðleitni barnsins.
En þú átt sjálf börn. Hvað segirðu um þína reynslu í
þessu efni?
E. Mín börn eru nú smá ennþá. Þó læra þau að hjálpa
til eftir getu, án þess að leiktími þeirra skerðist, enda
vandist jeg því í uppvextinum að búa um rúmið mitt,
stoppa í sokk og fleira, og hefur sú kunnátta orðið mjer
að góðu liði síðar meir.
Þ. Það getur og oft komið sjer vel fyrir drengi og
stúlkur, se;n stunda langskólanám, að geta lijálpað sjer
sjálf, ekki síst þau, sem stunda nám érlendis, því þá eroft
þröngt í búi hjá mörgum, og gott að geta sparað aurana,
svo ekkí sje dýpra tekið í árinni.
Þó er stærsta vandanrálið oft með unglinga, senr lrætta
í skóla um 14—16 ára aldur, og vilja lrvorki stunda nám
nje vinnu, og tolla ekki við neitt. — Gæti verið, að móðir-
in hefði getað fundið hvað barnið lrefði nrestan áhuga á
eða var hneigt fyrir, ef lrún hefði kostað kapps um það. —
Stundum kenrur það fyrir, að foreldrarnir vilja að börnin
leggi stund á eitthvað, sem þau sjálf lrefðu óskað að læra,
en ekki haft tækifæri til. — En hæfileikar barnsins eru á
alt öðru sviði, og ]rá verður þetta því kvöl ein. — Leið-
beiningastöð eða vinnumiðlunarstöð fyrir unglinga, sem
ekki vita lrvað þeir v-ilja, nryndi ef til vill geta hjálpað
mörgunr.
E. Það er mjög sennilegt. — Jeg sje að margskonar erf-
iðleikar í sanrbandi við þessi störf nruni lríða úrlausnar,
þó við lröfunr ekki aðstöðu til þess að ræða þá að sinni.
Þ. Já, Irjer lrefur aðeins verið minst á fáein af þeim
vandamálunr, sem leysa þarf á degi hverjum, en þetta
efni er óþrjótandi, og unr það eru skiftar skoðanir eins
og vera ber, því öll erum við einstaklingar, og það sama á
ekki við alla, og ekki verður alt við eina fjöldina felt. —
5