Hlín - 01.01.1960, Page 96

94
Hlin
í trú á Guð vors lands, Iieit í bæn og öf'lug í starfi, innan
kirkju og utan.
Jeg vil minnast þess og þakka innilega gjafir, sem
kirkjunni ltafa borist í tilefni aklarafmælis hennar. —
Það sýnir, að fólkið man sína gömlu kirkju og vill við-
halda henni og fegra, við sjáum það hjer í dag. — Nöfn
verða ekki af mjer talin, til eru þeir sem hafa óskað þess
að þeirra nöfn væru ekki nefnd í sambandi við gjöf. —
Fólk minnist feðra, mæðra og annara ástvina, sem hjer
hafa átt sínar helgu stundir, en eru nú ekki lengur sýni-
legir meðal vor. — Hjer hafa þeir verið kvaddir á við-
kvæmri skilnaðarstund. „Kynslóðir koma, kynslóðir
f’ara, allar sömu æfigöng. Gleymist þó aldrei eilífa lagið
við pílagrímsins gleðisöng."
Hingað bera sumir börnin sín til skírnar, og er það
fagur siður að láta skíra þau í kirkju. Þar staðfesta þau
svo sitt skírnarheit. Sú stund er vonandi mörgum minn-
isstæð.
Ung stúlka var fermd lijer. — Margt hefur lífið sýnt
henni síðan. — En nú minnist hún kirkjunnar frá æsku-
árunum á fagran hátt. Frá lömpunum hennar, og öðrum
lömpum og Ijósastikum, er til kirkjunnar hafa borist,
bera Ijósin frá þeim birtu, svo kirkjan ljómar öll. — En
þau eiga að vera tákn Iiins innra ljóss, sem þarf að lýsa
upp og verma hug og sál hvers manns. Það benda oss á
ritningargreinar þær, er á lampana eru letraðar.
Mig langar til að minnast Iijer listamannsins Ríkarðs
Jónssonar, sem hefur skapað listaverkið, sem á að varð-
veitast innari okkar kirkju um ókomna tíma. — Jeg hef
tvisvar komið á vinnustofu hans í sambandi við pöntun
á þessum skírnarfonti og notið ánægju af samtali við
hann og að skoða hans listaverk. — Við kvenfjelagskonur
færum honum innilegar þakkir, hvenær sem þær ná til
hans.
Sjerstakar þakkir færi jeg fyrir hönd safnaðar þessarar
kirkju listamönnunum, þeim hjónunum Grethe og Jóni