Hlín - 01.01.1960, Page 112

110
Hlin
þá fleira væri hægt að gera, menningarlega, í f]elags-
skapnum, gera fundina fjölbreyttari, eyða ekki of mikl-
um tíma í kosningar á miðum í allar hugsanlegar nefndir,
en skiftast á eftir stafrofsröð t. d., svo allir komist með í
starfið. Alt lendi ekki á þeirn sömu.
Kvenfjelögin eru dugleg að safna peningum, en ekki
má það vera aðalatriðið, þó gott sje. — Verkefnin eru óð-
um að verða fjölbreyttari, eftir því sem konurnar æfast í
fjelagsskapnum og kynnast ýmsum nýjungum. Venjast
við að tala skýrt og skipulega.
En eitt er það atriði, sem altaf er sem nýtt og hrífur
alla með sjer, það er söngurinn, ekkert er eins vinsælt á
fundunum. — Hann er ómissandi.
Það er gaman að fá frjettir frá fjelögunum: Starfsemin
er orðin svo fast mótuð víða: Hópferðir til fagurra staða
og heimsóknir til skiftist á heimilin, þar sem sungið er,
lesið, saumað og drukkð kaffi. — Stundum heimsækja
fjelögin hvort annað. — Hjá mörgum er barnaskemtun
fastur liður í starfinu, og samkomur fyrir eldra fólk. —
Einstaka fjelag á dálítið bókasafn, eða kaupir blöð í
fjelagi, það er ágætt, ætti að vera víða. — Fjelögin hafa
víða samtök um að fá konur kosnar í skóla- og fræðslu-
nefndir. — Einstaka fjelag á fallega, handunna muni,
forðar þeim þannig frá sliti eða sölu úr sveitinni. — Þetta
ættu sem flest fjelög að gera. — Þá eru fjelög, sem safna
myndum í hjeraðinu. — Öll ættu f jelögin að gangast fyrir
sýningum af ýmsu tagi, mjög mikilsvert framtak, þó í
smáutn stíl sje, þá hefur það menningarlega þýðingu. —
Kvenfjelögin þurfa endilega að láta flytja erindi við og
við um ýms menningarmál og dægurmál. Má nefna t. d.
fræðslu um sitt hjerað, sína sveit. Sum fjelög hafa gert
þetta og hefur það mælst vel fyrir. — Þá hafa sum kven-
I jelög hjálpast að við að sníða og sauma á sig og sína, ein-
faldan klæðnað, og hafa þannig fríast við saumakennara,
sem bæði eru dýrir og oft ófáanlegir með ölíu.
Garðyrkjan er að fanga hugi fjelagasamtakanna aftur,