Hlín - 01.01.1960, Qupperneq 119

Hlin
117
„líi’æð“ mannfjelagssamtaka von'a. Án þess biði okkar
þjóðræknisleg tortíming.
Svo kveðjum við ykkur öll og óskum landi og þjóð
blessunar Guðs um alla tíð.
Ávarp Ingibjargar Jónsson,
ritstjóra „Lögbergs—Ileimskringlu".
Útgáfa blaða, sem ekki eru prentuð á hjerlendri tungu,
gengur oft erfiðlega, ekki síst hjá fámennasta Jyjóðarbrot
inu, íslendingum. — Áskrifendur að „Lögbergi— Heims-
kringlu" eru dreifðir um alt þetta mikla meginland, frá
Atlantshafi til Kyrrahafs, frá Texas til Alaska, sumsstað-
ar einn og einn sjer, annarsstaðar í alll’jölmennum, ís-
lenskum bygðum. — IJeir fagna Jrví að fá l’rjettif af lönd^
um sínum hjer og á íslandi. — Blaðið er í mörgum til-
fellum eina sambandið, sem [reir hafa við íslenska heim-
inn. — Þeir eru líka afarfljótir að skriía, ef blaðinu seink-
ar. — Lítill vafi er á J^ví, að ef Vestur-íslendingar ættu
ekki sitt eigið blað, nryndu Jreir brált týnast hver öðrum
og týnast Islandi, og við það myndu þeir bíða óbætanlegt
tjón. — Island myndi einnig bíða nokkurn skaða, því
livað sem segja rná um vestur-íslensku blöðin, J)á hafa
Jjan frá upphafi verið nokkurs konar landkynningarskrif-
stofur íslands erlendis. — Þau hal'a frætt Vestur-íslend-
inga um land og J)jóð og Jreir síðan breitt út hróður ís-
lands meðal samborgara sinna hjer í álfu.
Við fáum mörg blöð að heiman í skiftum fyrir „Lögberg-
Heimskringlu". — Jeg týni óspart úr þeim, það sem mjer
finst lrjettnæmt. — Vitanlega í leyfisleysi, en nú vil jeg
Jiakka blöðunum fyrir að þau hafa aldrei amast við slíku.
Kæru frændur og vinir. — Okkur langar til að blaðið
okkar nái til seni flestra ykkar, svo Jrið munið eftir okkur,
vitið hvað okkur líður og hvað við erum að hafast að. —
Við viljum að það verði nokkurskonar fi jetta- og vina-
l)lað frá okkur til ykkar.