Valsblaðið - 01.05.2008, Síða 89

Eftir Stefán Karlsson
Vel giftar systur
Systkinin saman á góðri stundu. Hrafnhildur, Dagný, Drífa, Rebekka, Daði og Hanna
Lóa.
Dagný, Drífa og Hrafnhildur eru all-
ar ágætlega giftar að eigin mati. Dagný
og Drífa héldu sínu makavali innan
íþróttanna en það er ekki alveg hægt að
segja það sama um Hrafnhildi.
Dagný er trúlofuð Gunnari Berg Vikt-
orssyni handboltamanni og saman eiga
þau soninn Viktor Berg Gunnarsson, sem
er þriggja ára gamall. Drífa er í sambúð
með Sigurvini Olafssyni knattspyrnu-
manni og saman eiga þau soninn Olaf
Þór, sem varð eins árs nú í desember.
Hrafnhildur segir að hún eigi hinn full-
komna eiginmann í Viktori Hólm Jón-
mundssyni, en þau eiga tvö börn, Vikt-
oríu Dís, átta ára og Alexöndru Osk, eins
árs. „Það er kannski hægt að segja að
maður hafi róast með árunum hvað varð-
ar handboltaspjall við eldhúsborðið“ seg-
ir Dagný þegar hún er spurð um stemn-
inguna á heimili sínu í dag. „Karlinn
minn spilar með Haukunum en hann spyr
mig varla orðið út í boltann, held að hann
sé búinn að gleyma hvaða stöðu ég spila
en aftur á móti þegar við systurnar, mútta
og pabbi hittumst þá getum við rætt um
boltann langt fram eftir kvöldi."
um öll þessi ár og þá erum við ekki bara
að tala um handboltann. Við vorum öll í
fimleikum í mörg ár og kepptum einnig
í frjálsum íþróttum. Mér finnst það sorg-
legt þegar foreldrar koma ekki að horfa
á börnin sín keppa í yngri flokkum. Það
skiptir svo miklu máli að finna fyrir
stuðningi þeirra."
Dagný og Drífa taka undir þetta og
bæta við: „Æskuheimili okkar var hálf-
gerð félagsmiðstöð í hverfinu, stemning-
in á heimilinu var alltaf
góð og mikið af krökk-
um í heimsókn. Mamma
og pabbi tóku alltaf ótrú-
lega mikinn þátt í þessu
með okkur, ekki aðeins
með því að hvetja okk-
ur og mæta á alla leiki,
heldur voru þau dug-
leg að sjá um handbolta-
liðið þegar við vorum í
yngri flokkunum. Þau
skutluðu liðinu á leiki
og svo seinna meir voru
þau dugleg að lána húsið
sitt fyrir gleðskap til að fagna sigrum eft-
ir leiki. Þessi stuðningur er okkur systk-
inunum algjörlega ómet-
anlegur.“
pabbi ólst upp í Vík í Mýrdal. Þar sem
þau byrjuðu snemma eða 19 ára göm-
ul í barneignum og voru að því næstu 11
árin þá var lítill tími fyrir íþróttaiðkun.
Hins vegar var mútta í frjálsum íþróttum
þegar hún var yngri og átti meðal annars
Islandsmetið í 100 metra hlaupi meyja.
Eg held að ef mamma hefði farið í bolt-
ann þá hefði hún verið helmingi sneggri
en við allar upp völlinn, við systur hefð-
um ekki átt roð í hana! Sem gutti var
pabbi mikið í fótboltanum og hann hefur
alltaf haft mikinn áhuga á íþróttum."
Hrafnhildur bætir við: „Þess má geta
að við mæðgur höfum tekið þátt í boð-
hlaupi saman. Skúli hefur allt of mik-
ið skap til að vera í íþróttum, hann hefði
bara getað verið í einstaklingsíþrótt-
um. Ég þurfti því miður að erfa of stór-
an skammt af þessu skapi hans pabba en
hef þó róast mikið eftir að ég varð móð-
ir. Ég róast eiginlega með hverju barni
og held að ég verði orðin mjög góð eft-
ir það þriðja.“
Eigum möguleika á öllum titlum í vet-
ur?
Það var mikill hvalreki fyrir okkur
Valsmenn að fá Hrafnhildi Skúladóttur
Með rætur í sveitinni
Það er alveg ljóst að við
Valsmenn eigum þeim
Skúla og Þórdísi mik-
ið að þakka, en hver eru
þau?
„Mamma og pabbi
eru sveitalubbar“ seg-
ir Dagný. „Mamma er
úr Landeyjunum og
Drífa Skúladóttir (nr. 6) á
52 A-landsleiki að baki.
Hvers vegna fjórar handboltasystur í
fremstu röð?
Talið berst að þeirri sérstöðu að svo
margar handboltakonur úr fremstu röð
skulu vera systur, en það verður að telj-
ast einstakt að fjórar systur séu sam-
tímis viðloðandi landslið og spilandi á
toppplani í efstu deild. Ekki laust við að
nauðsynlegt sé að spyrja um foreldrana,
stuðning þeirra og þá stemningu sem
hefur ríkt á heimilinu gagnvart íþróttun-
um: „Við eigum bestu foreldra í heimi
sem hafa sýnt okkur endalausan stuðning
í gegnum öll þessi ár“ segir Hrafnhild-
ur. „Það er ótrúlegt hvað þau hafa nennt
að fylgjast með okkur öllum 6 í gegn-
Hvalrekinn Hrafiihildur.
Valsblaðið 2008
89