Valsblaðið - 01.05.2008, Síða 100

Frá því að ég mætti á
mína tyrstu æfingu hef
ég elskað fotbolta
Sigurlaug Guðrún Jóhannsdóttir er 15 ára og
leikur fóttaolta með 3. flokki og er handhafi
Friðriksbikarsins 2008
Sigurlaug, eða Silla eins og hún er köll-
uð, hefur æft fótbolta hjá Val í 8 ár. Hún
byrjaði að æfa eftir að hafa verið í Sum-
arbúðum í borg, prófaði að mæta á fót-
boltaæfingu og fékk svo stuttu síð-
ar Valsgalla og takkaskó í afmælisgjöf
og heillaðist af íþróttinni og eftir að hún
byrjaði í Val var ekki spurning um neitt
annað lið.
Hvaða hvatningu og stuðning hefur
þú fengið frá foreldrum þínum í sam-
bandi við fótboltann, hversu mikil-
vægur er stuðningur foreldra að þínu
mati? „Ég hef fengið mikla hvatningu
og stuðning frá foreldrunum, þau hafa
alltaf verið mjög dugleg að keyra mig
og sækja á fótboltaæfingar þar sem ég
bý í Breiðholtinu og líka verið dugleg að
mæta á leiki og mót. Stuðningur foreldr-
anna er mjög mikilvægur að mínu mati
og skiptir miklu máli, sérstaklega þegar
maður er yngri.“
Hvernig gekk ykkur í sumar? „Okk-
ur gekk bara nokkuð vel, þó svo að
við hefðum getað gert betur. Við lent-
um í 3. sæti í íslandsmótinu í A riðli þar
sem mjög litlu munaði að við kæmumst
áfram, og lentum svo í 2. sæti í bikarn-
um. Svo fórum við til Svíþjóðar á Gothia
Cup og unnum riðilinn, en komumst
ekkert lengra en það. Mér líst mjög vel
á hópinn núna, þetta er sterkur hópur og
ef við höldum rétt á spöðunum núna þá
held ég að við eigum gott tímabil í vænd-
um.“
Skemmtileg atvik úr boltanum? „Þau
eru nú nokkuð mörg, en einu sinni í
úrslitaleik á Símamótinu skoruðum við
og við ætluðum að fara að fagna. Það
Ungir Valsarar
fór ekki betur en svo að ég felldi and-
stæðinginn og við duttum ofan á hvor
aðra en hún brást ekki mjög vel við.
Svo í Svíþjóð í sumar kramdist ég und-
ir í hrúgumyndatöku, en ég var undir
sirka 20 stelpum og ég gat aðeins hreyft
aðra hendina og reyndi að kalla og segja
stelpunum að fara af en það eina sem all-
ir gerðu var að hlæja og svo loksins þeg-
ar þær voru farnar af var ég orðin öll blá
í framan og gat varla andað. Þetta var
ansi óþægilegt en að sama skapi nokkuð
fyndið."
Fyrirmyndir í boltanum? „Já, þær eru
Rio Ferdinand, Eiður Smári, Ásta Árna-
dóttir, Margrét Lára, Dóra Stefánsdóttir,
Katrín Jónsdóttir og fleiri.“
Hvað þarf til að ná langt í fótbolta eða
íþróttum almennt? „Til að ná langt þarf
að æfa eins og skepna, setja íþróttina efst
í píramídann hjá þér, passa upp á hvað
þú borðar og hafa hausinn í lagi. Það er
margt sem ég get bætt en ég held að ég
þurfi helst að bæta hraðann."
Hvers vegna fótbolti? „Frá því að ég
mætti á mína fyrstu æfingu hef ég elsk-
að fótbolta, og alltaf fundist ótrúlega
gaman, það er svona helsta ástæðan. En
annars hef ég æft aðrar greinar, til dæm-
is fimleika og frjálsar, en fótboltinn hefur
alltaf verið númer eitt.“
Hverjir eru þínir framtíðardraumar
í fótbolta og lífinu almennt? „Ég ætla
að komast alla leið, spila með meistara-
flokki Vals og með landsliðinu. Svo ætla
ég að mennta mig, ferðast um heiminn og
njóta lífsins með fjölskyldu og vinum.“
Er einhver þekktur Valsari í fjölskyldu
þinni? „Það er enginn þekktur Valsari í
fjölskyldunni en nú eru allir í fjölskyld-
unni orðnir Valsarar."
Hver er mesti íþróttamaður í fjöl-
skyldu þinni? „Það er líklegast hann
pabbi minn en hann náði mjög langt í
skák, (Jóhann Hjartarson) þó svo að það
sé meiri hugaríþrótt en líkamleg. Svo
varð afi minn reyndar Norðurlandsmeist-
ari í fótbolta í kringum 1935.“
Hvaða þýðingu hefur það fyrir þig að
hafa fengið Friðriksbikarinn í haust?
„Það er mjög gaman að hafa hlotið þessi
verðlaun, hvetur mig til dáða í íþróttinni
og gefur mér aukið sjálftraust."
Hvað einkennir góðan þjálfara? „Hann
þarf að vera strangur en hafa samt húm-
orinn í lagi og þarf að hafa mikinn
metnað. Þarf líka að hafa fjölbreyttar,
skemmtilegar og krefjandi æfingar.“
Hver stofnaði Val og hvenær? „Séra
Friðrik Friðriksson, 11. maí 1911.“
100
Valsblaðið 2008