Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1892, Side 28

26
'raeðferð hans á Gyðingum, er þeir snurust frá hon-
um og fóru að dýrka Baal o. m. fl.
Svona má fara innan um alt kverið með biflín-
•söguna, og hafa ha,na til útskýringar; í siðalærdóm-
inum má þannig koma að einlægum dæmum í þá
átt; meira að segja, þrettándi kaflinn er þýðingar-
lítill nema með dæmum.
Dæmi: 175.gr. um þá fyrirmynd, er breytni Jesú
við aðra menn gefr oss:
1. gleðjast með glöðum: brúðkaupið í Kana (Jóh.
2, 1-11).
1. hryggjast með hryggum: Marta og María (Jóh.
ll" 32—35).
•3. sýna ástúð og trygðvinum: breytni Jesú við læri-
sveina sína.
4. vægð og góðvild óvinum: fyrsta orð Jesú á kross-
inum (sbr. Matt. 5, 44).
•5. likna nauðstöddum: kraftaverk Jesú (sbr. Matt.
11, 4. 5).
6. leiðbeina vilt.um: öll kenning Jesú (sbr. Lúk. 19,
10.).
'7. vorkenna breyskum: Lærisveinarnir í Getsemane
(Matt. 26, 41).
■8. vanda utn við andvaralausa: ræður Jesú við
Farizeana; orð hans við Júdas (JólV. 13, 21—26);
hórkonan (Jóh. 8, 1—11).
Enn það er þýðingarlaust að vera að tína fleiri
slík dæmi saman; það erhverjum hægt sem vill og
reynir að gera það.
Enn það er nú hverjum manni auðsætt, að bifl-
íusagan nýtr sin ekki að fullu með þessu lagi; hún
er að eins verkfæri til skilningsauka, öll pörtuð í
sundr í smákafla. Enn til þess að verða þannig að